Erkaklar haqida latifalar
— Chiroyli, ammo ochiq-sochiq kiyingan qizlarni ko‘rsangiz, tavba deb teskari qaranglar, - nasihat qilib tursa, yigitlar hammasi birdaniga:
— Tavba, tavba! - deb yuborishibdi.
Otaxon bo‘lsa:
— Qani? Qayerda? - debdi.
— Seni qattiq sevaman.
— Bu gapni ko‘pchilik qizlarga aytgansiz!
— Demak, seni navbating ekan!
— Onasi senga syurprizim bor! - debdi.
Xotini oshxonaga kirsa ovqatlar tayyor. Dasturxonlar bezatilgan ekan.
— Rahmat adasi. Bugun oilaviy dasturxon bezatib birga ovqatlanar ekanmiz-da, - deb xotini orqasiga o‘girilsa, eri qo‘lida bir shisha aroq bilan sekin ko‘chaga chiqib ketayotganmish.
— Adang uydami?
— Ha uydalar, - dedi.
Darvozani uzoq taqillatdim. Hech kim ochmadi.
— Adam uydalar deysan. Darvozangni hech kim ochmayapti-ku, - desam, bolakay menga:
— Bilmiman, men bu yerda yashamayman. Lekin meni adam uyda edilar, - dedi.
— Soat nechi bo‘ldi?! Shu paytgacha qayerlarda yuribsiz? - deb qo‘liga soatni ovolib javray ketibdi.
Eri xotirjam ovoz bilan:
— Ko‘p valdirama! Aks holda keyingi safar ko‘lingga kalendar olib gapirasan! - dermish.
"Voy dod!" desa to‘xtar ekan. "Hayriyat" desa yurarkan.
Bir kun mashinada ketayotsa, jar tomonga kelib qolibdi.
"Voy dod" desa, mashinasi to‘xtabdi. Shu payt "Hayriyat" degan ekan.
— Tanishgan kunimiz yodingizdami?
Er:
— Ha. Men taksiga xushtak chalsam, yonimga sen kelgansan.
— Azizim, 20 yildan beri menga biror martta ham bunaqa zo‘r kofe tayyorlamagansiz...
Er:
— Kofeni joyiga qo‘y! O‘zimga damladim!
— Sen o‘zi bu yerga qandan qilib kelib qolgansan?
— Aksirganim uchun kelib qoldim.
— Seni koronavirus bo‘lgan deb o‘ylashdimi?
— Yo‘q. O‘g‘rilikka tushganimda aksirib, qorovulni o‘yg‘otib yuborganman.
— Afandi janoblari, men yaqinda uylandim. Lekin xotinim cho‘loqligini uylangach bildim. Endi ajrashaymi? Nima qilay?
Afandi kulib debdi:
— Agar xotining bilan yugurish musobaqasini o‘ynamoqchi bo‘lsang albatta ajrashasan-da!