Эркаклар ҳақида латифалар
— Мени ўзингиз билан олиб кетинг. Уйингизга олиб бориб, менга бўса ҳадья этсангиз, мен гўзал қизга айланаман...
Амаки ўйланиб туриб:
— Майли уйга олиб кетаман. Лекин бўсани ҳаёлингдан чиқар! Гўзал қизлар тиқилиб ётибди. Гапирадиган қурбақа эса ҳеч кимда йўқ!
— Ада, бугун 5 олдим! Эртага пул берасизми?
Адаси ўғлига қараб туриб:
— Қачон мактабдан 777 олиб келсанг, сўраган пулингни бераман. Бошингга шапкаям олиб бераман, - дермиш.
— Ўрнатиб бўлдими? – деса,
— Сен айланмасанг, қандай қилиб ўрнатаман? – дермиш.
1. “Чўпон” ўзгарди! Лекин қўйлар ўша-ўша!
2. Куперни кимдир алдаб, “Шу ўйинчилар - энг зўрлари! дейишган шекилли!?
3. Янги автобус, янги форма, янги мураббий ва эски ўйин!
4. Купер таржимонидан “Энг тез қайси транспортда Ўзбекистондан чиқиб кетсам бўлади?” деб сўради...
5. Аргентиналик мутахассис қўл остида футболчиларимиз ўзгариб кетган бўлса, танимай қолсак-а, деб ҳавотирланаётган эдик. Йўқ, ҳайрият ҳаммаси ўша-ўша, ўзимизникилар. Дарров танидик!
6. Матбуот анжумани: Купер таржимонидан яна бир бор сўради “Ким менга тез бориб, биринчи рейсга чипта олиб келиб бера оларкин?!”
7. Эй биродарлар, ахир Купер айтди-ку, “Эртага мўжиза кутманглар” деб! Футболчиларимизга фарқи йўқ, уларга ким мураббийлик қилишини...
8. Футболчиларимиз Куперни кўришди. “Бир кичкина, оқсоч бобойча экан” дейишди.
Бошқа маҳбуслар ундан:
— Сени нега қамашди? – деб сўрашса, янги маҳбус:
— Мен қаёқдан билиб ўтирибман, Америкада ҳам ҳудди мен чиқараётган пуллардан чиқараётганлигини??? – деган экан.
— Аёлларни яхши ёки ёмонлигини қандай ажратса бўлади? - деб сўрабди.
— Уларни гапиришидан, - жавоб берибди донишманд.
— Агар гапирмаса-чи?, - сўрабди киши.
Шунда донишманд:
— Шунча яшаб, бундай яхши аёлни учратмадим, - деб жавоб берибди.
Охири севгилиси йўқлиги эсига тушиб қолибди.
— Бугун ичамизми ўзи?!
— Бироз сабр қил, - дебди дўсти.
Қарашса, уй эгаси қўлида иккита шиша олиб келаётган эмиш.
— Ана, айтдим-ку сенга олиб келади деб! – дебди дўсти.
Сабри чидамаётган улфати бўш қадаҳни кўтариб:
— Мен унгача тост айтиб туравераман! – дермиш.
Бояги киши “Ж”га қараб:
— “Жуда шошилганларга” бўлса керак. Шу эшикка кира қолай, - дебди-да, ичкарига югуриб кирса, бир аёл турган экан. Аёлга қараб:
— Меники ҳам жуда шошилинч эди-да... – дермиш.