Ўйнаш-жазман ҳақида латифалар
— Менга пулни машуқам беради.
— Меники эса бир тийин ҳам бермайди, дебди бўри
— Эҳ, бўривой сен жуда қўполсан, тирноқларинг ўткир. Сен аста-секин мулойимлик билан хотинингни қўлини, қўлингни орқаси билан силасанг албатта пул беради.
Бўри шошиб уйга борса, хотини ухлаб ётган экан, секин бориб кафт орқасини силаса,
— Ҳа, қуёнжон, пулинг тугадими, дебди.
— Ҳа, қизим.
— Дадам хизматкор опани "фариштам” — деди. Хизматкор опа энди қачон учади?
— Ие, ростан-а? Унда бугуноқ учади.
Шунда ҳалиги киши хотинига қараб:
— Ўтиришингни қара! Мен бўлса эрталабдан бери сени қидиряпман! - дебди.
— Синф раҳбаримни ўзлари илтимос қилдилар-да!
— Қанақасига ахир?
— Аҳмедов, нега орқа партада хингиллаб ўтирибсан. Доскага чиқиб сабабини айт! Бизлар ҳам кулайлик, - дедилар ўқитувчим. Кейин мен гапириб бердим...
Бегона аёлни исмини айтиб уйғотинг!
Кунлардан бир кун эрининг кийимидан соч топа олмабди. Шунда эрига:
— Ҳа, қуриб кетсин! Кунингиз кал аёлларга қолдими!? - дермиш.
— Мен ишлаш учун узоқларга кетяпман. Онангга қараб юр. Агар бегона эркак билан гаплашса, ҳовли этагига қурган янги иморатдан битта ғишт олиб қўясан. Қайтгач, шу иморатга қараб ўзим билиб оламан.
Орадан бир йил ўтиб, ҳалиги киши уйига қайтса, ўғли йўқ эмиш.
— Ўғлимиз қани? - деб сўрабди хотинидан.
— Жиннихонада ётибди. Янги қурган иморатни йиқитавериб, жонга тегиб кетди, - дермиш хотини.
— Нима бўлди? - деб сўраса,
— Хотиним! - дебди.
— Хотининг онасиники кетган деб ўйлагандим?!
— Мен ҳам шунақа деб ўйлагандим...
— Чекасизми?
— Йўқ.
— Ичасизми?
— Йўқ ичмайман.
— Жазманингиз-чи борми?
— Йўқ, - деса, ҳалиги эр хотинига қараб:
— Кўрдингми, ичмаган, чекмаган, юрмаган эркакни аҳволи нима бўлади?! - дермиш.
— Азизим, агар бугун тонгача тунги клубда қолиб кетсам қаршимасмисан?
— Кетаверинг, жонгинам, мен шохингиздан ушлаб турганим йўқ-ку...