Жиннилар ҳақида латифалар
Жиннилар:
— ЭЭ, қаерга ўтирасан, жой йўқку, - деб ўтиб кетишибди.
Шифокор қўрқиб кетиб, "Энди мени ўлдиради" деб ўйлаб турганида, жинни болтани шифокорга бериб "Энди сен мени қув", дермиш.
— Нега қайтдиларинг? Силарни роса қидириб, топа олишмади-ку, - деса.
Икки жинни:
— Бугун биз репетиция қилдик, энди эртага қочамиз, - дермиш.
— Кимни алдадинг?
— Такси ҳайдовчисини!
— Нима деб алдадинг?
— Пулини тўлаб, машинасига ўтирмай қочиб кетдим, - деган экан жинни.
— Сен нима қилаяпсан, бурчакда тириллаб тўйга қатнашмийсанми, - деса.
Ҳалиги жинни врачга қараб:
— Свет йўқ-ку, мен движокман, - дермиш.
— Мен итман деган фикр сизда қачон пайдо бўлган?
Мижоз ўйланиб туриб:
— Ёш кучукчалигимда, - дермиш.
— Қара манави одам менга ўхшаркан.
Иккинчи жинни ҳам кўзгуни шеригининг қўлидан олибди-да:
— Аҳмоқ! Ахир бу менманку!, - деган экан.
— Қара, негадир манави башара таниш кўриняпти.
— Қани бер-чи!
Иккинчиси ҳам кўзгуга тикилиб турибди-да:
— Э аҳмоқ, ахир, бу менман-ку! – деган экан.
— Нимага хурсандсан? - дебди.
Жинни:
— Палатадаги шеригимни бошини узиб, беркитиб қўйдим. Уйғонса, роса излайди, - деган экан.
— Иккита жинни пассажиримиз эшикни очишимизни айтяпти. Тушиб қолмоқчи экан, - деса, учувчи стюардессага:
— Очманглар! Ўтган сафар очганимизда иккитаси тушамиз деб, саккизтаси чиқиб олганди, - дермиш.