— Doktor, nima dardga chalinibman-ki, meni davolay olmasangiz?!
— "Pulsizlik" kasalligi bilan og‘riyapsiz, bemor!
Bir otaxon nuqul mashinasi sochilib ketgan holda ustaga olib kelaverar ekan. Oxiri ustani achchig‘i chiqib:
— Ota mashinani juda yaxshi haydab ketasiz-ku!? Nimaga nuqul buzilib qolaveradi? Yuring-chi, - deb usta otaxonni mashinasiga o‘tiribdi.
Mashina yura boshlabdi.
— Birinchi skorstda 20 ga chiqamiz, ikkinchi skorstda 50 ga, uchinchi skorstda 80 ga, to‘rtinchi skorstda 120 ga, beshinchi skorstda 170 ga chiqib, yanada tezroq yurish uchun "raketa" degan R ga, - deb urgan ekan otaxon.
Kichkintoy Abduraimning onasi, har doim jinsi shim kiyib yurar ekan. Bir kuni to‘yga borish uchun ko‘ylak kiysa, kichkintoy Abdurayim:
— Voy oyi, siz ayolmisiz? - dermish.
Tergovchi guvohni so‘roq qilmoqda:
— Siz jabrlanuvchi Hamidni do‘pposlashayotganini ko‘ra turib, yordam bermay, indamay o‘tib ketgansiz...
— Nima qilay? Axir o‘zlari mensiz ham juda yaxshi uddalashayotgandi-da...!
— Allo, bu hayvonlarni himoya qilish jamiyatimi?
— Huddi shunday.
— Pochtachi amaki daraxtni ustiga chiqib olib, itimizni rossa haqoratlayapti.
Afandining uyiga uzoqdan bir do‘sti mexmon bo‘lib kelibdi. Dasturxon shirinlik va mevalar bilan bezatilgan ekan.
Mehmon tarvuzdan yeb turib debdi:
— Do‘stim, bu qora-qorachalari nima?
— Bu - shu mevaning danagi! Mana lagancha bemalol danagini ajratib yeyavering.
Bir oz o‘tib mehmon yana bir mevani yeya boshlabdi.
Afandi:
— Do‘stim buni yeyish kerak...
Mexmon:
— Men nima qilyabman?
Afandi:
— To‘g‘ri yeyabsiz, lekin po‘chog‘ini yeyabsiz...
— O‘zingiz aytdingiz-ku, danagini ajrating deb...
— To‘g‘ri aytdim, lekin bu - Anor! Buni danagini yeyish kerak!
— Yaxshi qiz, sizni suratga olsam maylimi?
— Nega kerak sizga???
— Telefonimni ekraniga qo‘ymoqchiman, bolalarim unga tegmasliklari uchun...
Dugonalar suhbatidan:
— Erimni fe’li juda-yam og‘ir, umuman yashab bo‘lmaydi.
— Unda ajrash u bilan...
— Ajrash?! Nimalar deyapsan?! Meni hayotimni rasvo qilgan odamni shunchaki ozodlikka qo‘yib yuborib, baxtli hayotga qaytaraman-mi?
Ishga joylashish uchun kelgan inson bilan suhbat:
— O‘zingizni kuchli sifatingizni aytib bering?!
— Qat’iyatlilik!
— Juda yaxshi. Sizga kelgusi haftada qo‘ng‘iroq qilamiz.
— Keragi yo‘q. Ungacha men o‘zimga boshqa ish topib bo‘laman.
Harbiy qismni tekshirgani kelgan general saf ko‘rigini o‘tkazmoqda:
— Shikoyatlar bormi? — so‘radi u.
— Huddi shunday, o‘rtoq general, bor shikoyat! — javob beribdi serjant Ivanov, — Komandir meni dangasalikda ayblab, nuqul bo‘kib qolguday yeb-ichishim, ertadan kechgacha uxlashim va shu bois basharam yog‘ bosib, koptokka o‘xshab qolganini aytib, menga baqirgani-baqirgan. O‘zining basharasi esa sizning basharangizdan battar yog‘ bosganidan xabari yo‘q!