— Og‘ayni ko‘chaga chiqib qaragin, ikkita qiz seni deb janjallashishmoqda!
— Ko‘rdingmi?! Qanaqa zo‘r bolaman...! Meni deb qizlar bir-biri bilan urishib ketishadi...!
— Yo‘q, ular bir-biriga: Sen olib ket uni, o‘zing olib ket, menga-yam kerakmas! deyishyapti.
— Biznesimning omad kaliti - yulduzlarning yaxshi joylashganida, - debdi bir boy yigit.
— Qanaqa yulduzlarning joylashishi? - so‘rabdi do‘stlari xayron bo‘lib...
— Adamning yelkasidagi yulduzchalarni aytyapman! - degan ekan yigit.
Bir qiz dugonasini ko‘chada uchratib qolibdi.
— Ha dugonajon, nima bo‘ldi, kayfiyating yo‘q?
— E, gapirma, juda-yam semirib ketyapman!
— Ozg‘in paytingda tushgan suratlaring bormi?
— Ha, nima edi?
— O‘sha suratlarni ehtiyot qilib saqlab qo‘y! Kayfiyatingni tushirma, hech bo‘lmasa suratlaring bor ekan-ku!
— Uylanish yaxshimi bobo?
— Yaxshi bolam, ayoling dardkashing bo‘ladi.
— Yaxshiku, lekin meni dardim yo‘qku bobo?!
— Uylansang u ham bo‘ladi bolam.
Juda xasis boylardan biri taksidan tushgach, cho‘ntagini kovlashga tushibdi.
Bir payt o‘ziga-o‘zi shivirlab:
— Hamyonim taksiga tushib qolibdi shekilli, - desa haydovchi shu zahoti mashinani haydab ketib qolibdi.
Shunda boy kulib:
— Do‘stim to‘g‘ri aytgan ekan... - dermish.
— Do‘stim, ayt-chi, kimga uylanganim yaxshi? 45 ga kirgan boy bevagami yoki meni sevadigan oddiygina kambag‘al yosh qizgami?
— Albatta yosh qizga-da! Axir oilaviy hayotda eng zaruri – bu muhabbat emasmi?! Aytgancha, u beva kim? Nimaga men uni bilmayman? Qayerda yashaydi?
Xo‘roz oshxona derazasidan mo‘ralab, mikroto‘lqinli pech ichida pishayotgan tovuqni ko‘rib debdi:
— Anavi yerda jo‘jalari qarovsiz qolgan. Bu bo‘lsa o‘yin-kulgu qilib, arg‘imchoq uchib yuribdi...
Bir kuni podshoh xizmatkorlarini chaqirib debdi:
— Sizlarga bir kun muhlat. Agar ertaga gapiradigan qushni topib kelmasanglar, hammangizni jazolayman!
Xizmatkorlari nima qilishini bilmay, tuni bilan chora izlashibdi. O‘ylab-o‘ylab, afandiga murojat qilishibdi. Afandi:
— Aslo qayg‘urmanglar. Menda chora bor, - debdi.
Ertasi kuniga shoh saroyiga katta qora qarg‘a bilan afandi kirib kelibdi. Buni ko‘rgan xizmatkorlar jonlaridan umidini uzib turishsa, shoh qarg‘aga qarab:
— Manavi odam karmi? - deb xizmatkorlaridan birini ko‘rsatibdi. Shunda qarg‘a "Karrr" desa, podshoh quvonib:
— Ana bo‘larkan-ku! - dermish.
Er-xotin uyquga ketayotsa, shkaf ichidan ovoz kelibdi:
— Ering uxladimi?
Xotini:
— Shunaqaga o‘xshaydi?!
Shkaf ichidan:
— Unday bo‘lsa, men ketdim!
Shu payt eri sakrab o‘rnidan turib:
— Hali seni kredit pulingni to‘lab bo‘lmadim. Qayoqqa ketasan???
Harbiy xizmatni o‘tayotgan o‘g‘liga ota-onasidan xat kelibdi:
"Aziz bolajonim! Mana, xizmating ham tugay deb qoldi. Uyga qaytishingga qanday sovg‘a tayyorlab qo‘yaylik? Mashina olib qo‘yaylikmi? yoki yangi uy olaylikmi? Balki kelin topib qo‘yarmiz...?"
Armiyadagi o‘g‘lidan javob xati kelibdi:
"Mehribon adajonim va onajonim! Menga mashina ham, uy ham, kelin ham kerakmas! Bitta qo‘chqor olib, unga Qo‘chqorov deb laqab qo‘yinglar. Harbiy xizmatdan uyga qaytgach, o‘sha praporshik Qo‘chqorovni so‘yib, go‘shtini yeyman!"