Ayollar haqida latifalar
— Oying qani?
Qizaloq:
— Tepadagi yotoqxonadalar. Bitta amaki bilan gaplashib o‘tirishibdi, - debdi.
Yigitni rangi o‘chib :
— Hoziroq tepaga chiqasanda, “Dadam keldilar!” deysan, keyin menga nima bo‘lganini aytasan! - deb buyuribdi.
Oradan besh daqiqa o‘tib qizaloq go‘shakni olib:
— Allo! Dada! Oyim zinadan yugurib tushayotib xalatiga uralashib yiqilib, "Voy-voylab" yotibdilar. Haligi amaki ikkinchi etajdan o‘zini hovuzga tashlab, suv yo‘qligi uchun uxlab qoldi, - desa, yigit hayron bo‘lib:
— Iye, uyimizda hovuz yo‘q edi-yu?!
— Dada, o‘zingiz qurdirdingiz-ku hovuzni... - debdi. Yigit battar ajablanib:
— Bu o‘zi Eshmatovlar xonadonimi? - deb so‘rasa, qizaloq:
— Yo‘q, ularniki emas - debdi.
Yigit telefoniga terilgan raqamlarga bir qarabdi-da, jilmayib:
— Uzr qizaloq, adashibman, - degan ekan.
— Nima gap?
— Ikkita qiz meni talashib urishmoqda!
— Xo‘sh, nima bo‘pti?!
— Xunugi g‘alaba qilyapti!
— Ustoz 50yil oldin qizlar nima kiyishgan?
Ustoz javob qildi:
— 50yil oldin qizlar kalta bo‘lsa ham yubka kiyishgan.
— Keling, ertaga uchrashamiz... Bugun erimni tug‘ilgan kuni edi, bolalarni bog‘chadan olishim kerak!
— Yigitim menga tilla uzuk sovg‘a qildi.
— Ajoyib-ku. Tabriklayman!
— U menga yana mashina ham sovg‘a qildi.
— Ajoyib-ku. Tabriklayman!
— O‘zingda nima yangiliklar?
— Etika kurslariga qatnashyapman. "Aldama, tentak" so‘zini o‘rniga "Ajoyib-ku. Tabriklayman!" deyishni o‘rganib oldim.
— Yaxshi qiz, bu yerda cho‘milish ta’qiqlangan, - debdi.
Qizni jahli chiqib:
— Qanaqa odamsiz, nega oldinroq aytmadingiz?! Ko‘rdiz-ku kiyimlarimni yechayotganimni, - debdi.
Shunda militsiya xodimi:
— Yechinish ta’qiqlanmagan, cho‘milish ta’qiqlangan, - dermish.
— Pensiya pulimga obergan sovg‘alarim teshib chiqsin!
— Lag‘mon cho‘zishni bilasizmi kelinposhsha?
— Ha, bilaman oyijon!
— Lag‘monlaringiz ingichka va mazali bo‘lishi uchun sizga nima kerak?
— Oyog‘imni tagida hech kim o‘ralashmasligi kerak!
— Xotinim tufayli.
— Qanaqasiga?
— Qancha pul topganimda xotinim pul yo‘qligidan nolishni to‘xtatishini bilmoqchi edim...
— Kecha kechqurun kelayotsam, yo‘l chetida qurbaqa yotibdi. Rahmim kelib uyga olib keldim. Uxlashga yotayotib uni yonimga yotqizdim. Ertalab uyg‘onsam qurbaqa malikaga aylanib qolibdi. Ishonasanmi do‘stim?
— Ha ishonaman.
— Negadir xotinim ishonmayapti.
— Menda-yam shunaqa bo‘lgandi-da...