Hayvonot haqida latifalar
Ikkinchi kuni kattaroq teshikka otibdi. Ayiq otib o‘ldiribdi.
Uchinchi kuni juda katta teshikni poylab yotsa, poyezd bosib ketibdi.
Bir kun, ikkinchi kun, uchinchi kun...
Oxiri barda oʻtirgan boʻri soʻrabdi:
— Hoy toshbaqa, nega uch kundan beri suv tashiysan? – desa, toshbaqa unga:
— Uch kun boʻldi, uyimda yongʻinni oʻchira olmayapman, - degan ekan.
— Men ham minib ko‘rsam maylimi? - deb so‘ragan ekan,
— Mayli, - deb, unga zebrani beribdi. Qo‘shnisi zebrada bir aylanib kelib:
— Inomarka baribir boshqacha-da... - dermish.
— Ho‘sh do‘stim, u yerlar qanday ekan?
— Nimasini aytasan, juda issiq, suv yo‘q, ishlash qiyin...
— Kelin masalasi-chi? Uylandingmi?
— Oziq-ovqat ham taqchil ekan.
— Uylanish masalasi qanday ekan deyapmiz?
— Do‘kon ham yo‘q, biron nima olmoqchi bo‘lsang, 2 soat mashinada borish kerak.
— Ey, sendan ayollar haqida so‘radik, - deyishsa, yelkasida o‘tirgan maymuncha:
— Dada, sizdan onamni so‘rashyapti! – dermish.
Shunda arslon hamma hayvonlarni bir joyga yig‘ib shunday debdi:
— Eng qo‘rqoq, eng kichkina hayvondan yeyishni boshlayman! O‘zing bilib o‘rtaga chiqaver!
Bir payt quyon o‘rtaga sakrab chiqib:
— Nega arslon akamni kutishga majbur qilasanlar?! O‘zlaring bilib, tezroq chiqmaysanlarmi?! – dermish.
— Xotin, bolalarni kiyintir. Bugun hayvonot bog‘iga boramiz!
Xotini ajablanib:
— Nega? Dab-durustdan boramiz deyapsiz? – desa, eri jahli chiqib:
— O‘zing nyecha kundan beri qarindoshlarimni sog‘indim, ko‘rgani borib-kelaylik deb holi-jonimga qo‘ymayapsan-ku! – debdi.
— Nima uchun mushugimiz unitazdan suv ichadi?
Onasi:
— Unitazda suv toza, shuning uchun ichadi.
Bola o‘ylanib turib:
— Siz buni qayoqdan bilasiz?
— Buvi konfet mazalimi, - debdi.
Buvisi:
— Ha, bolam mazali ekan.
Bolakay:
— Unda nimaga olapar shimmay tashladi.
— Ha qo‘shni, xo‘rozingizni sotgani olib ketyapsizmi?
Qo‘shnisi unga qarab:
— E, yo‘q! Shunchaki, tovuqlarim xo‘rozsiz bozorga bormaymiz deyishyapti, - deb javob qaytaribdi.