Kasalxonada haqida latifalar
— Ho‘sh bemor, ertadan boshlab spirtli ichimliklar, tamaki va yog‘li ovqatlardan voz kechasiz.
— Nima uchun? Sog‘lig‘imga to‘g‘ri kelmaydimi? – so‘rabdi bemor.
— Yo‘q! Hozir kassaga borib xizmat haqqini to‘lab kelsangiz, bunga imkoniyatingiz qolmaydi... – dermish vrach.
Doktor:
— Har bir kasallikning oldini olgan yaxshi. Agar men hozir dori quymasam, ertaga qulog‘ingizning og‘rig‘i unga ham o‘tib ketishi mumkin.
— Bolam, mazam yo‘q! Bittasini yuklayman, ikkinchisini yuklayman, uchinchisini yuklay boshlaganimda tobim qochadi...
Vrach hayron bo‘lib:
— Otaxon, men yosh bo‘la turib shuncha kuchim yo‘q. Siz nega og‘ir yuk tashib yuribsiz? – debdi.
Otaxon:
— Qanaqa yuk? Men internetdan filmlarni yuklab o‘tiraman!
— Iltimos, faqat shoshilmasdan haydasangiz. Kecha bir "o‘pka" haydovchi urib yuborgan edi, - deyishibdi.
Haydovchi esa tirjayib:
— Men bo‘lsa sizlarni tanimabman...- dermish.
— Faqat sekinroq haydang, iltimos! Kecha shu yerda meni mashina urib yuborgan edi, - desa, haydovchi bemorga o‘girilib:
— Iye, tanimabman sizni..., - dermish.
— Bitta shapaloq solmadizmi shu gapiga?!
— Kechirasiz, siz aniq psixologmisiz?
— Seni qoning to‘g‘ri keldi. Avval qon berib chiqasan. Keyin bemor o‘ziga kelsa, pulni olasan, - deyishsa, haligi odam:
— Yo‘q, avval pulni beringlar. Qon berishga va’da beraman, - debdi.
— Qon topshirib turavergin. Juda shoshilinch! – deyishibdi.
Haligi odam:
— Meni qonimni olgan odam va’dasida turmaydigan bo‘lib qoladi, - dermish.
— Doktor, men internetga juda qattiq bog‘lanib qolganman. Hecham undan ajrala olmayman. Agar shu kasalligimni davolasangiz, doim sizni xabarlaringizga “Layk” bosib turishga va’da beraman.
— Biz vrachlar hech narsadan jirkanishimiz kerakmas. Masalan, mana shu jasadni o‘lishidan avval nima taom yeganini bilish uchun og‘ziga bosh barmog‘imizni tiqib, so‘ng barmog‘imizni yalab ko‘ramiz, - deb ko‘rsatib beribdi.
Tabiiyki, hamma talabalar ustozining orqasidan shunday qilishibdi.
Shunda o‘qituvchisi:
— To‘g‘ri qildinglar, lyekin vrachlar e’tiborli ham bo‘lishi kerak. men bosh barmog‘imni tiqib, o‘rta barmog‘imni yalagandim, sizlarga o‘xshab bosh barmog‘imni yalamagandim... – dermish.
— Mendan nariroq turing!