Kasalxonada haqida latifalar
Hammasi ko‘ngildagidek o‘tdi. Talaba o‘zida yo‘q hursand. Professorga faxr bilan:
— Menimcha, hammasini to‘g‘ri bajardim.
Professor:
— Yashirmayman, rostdan ham hammasi to‘g‘ri bo‘ldi. Lekin oxirida chaqaloqni orqasiga, urish kerak edi, chaqaloqni..
— Chaqirdingizmi? - debdi.
— Ha. 5-palatadagi bemordan qon oldingizmi? - so‘rabdi vrach.
— Oldim. Atigi 3 litr chiqdi, - dermish.
— Nega kulyapsan? – deyishsa, vrach:
— Men o‘lsam, qabrim ustiga nima qo‘yishar ekan? - dermish.
Do‘stlari:
— O‘limidan oldin ko‘rganimiz yaxshi bo‘ldi. Nima yozdi ekan deb yozuvni o‘qishsa:
— Kislorod shlangidan oyoklaringni ol padarlanat deb yozilgan ekan.
— Yo Olloh! Qaysi gunohim uchun meni do‘zaxga jo‘natding, - dermish.
— Bo‘ldi tinchlaninglar. Birinchidan, bemor narkozda uzoqqa borolmaydi, ikkinchidan, jigari meni qo‘limda qoldi, - dermish.
— Nima uchun bemorlaringdan nonushtaga nima yeganini so‘raysan?
Vrach:
— Shunga qarab bemorimning hamyoni baquvvatmi-yo‘qmi shuni bilib olaman-da!
Haligi odam boshini ko‘tarib “Men tirikman!” deb qichqirsa, xotini yoniga kelib “Tinchlaning azizim! Vrach biladimi yo siz bilasizmi!?” degan ekan.
— Kim shu mashinaga birinchi bo‘lib o‘tirib olsa, uyga ketaveradi.
Hamma jinnilar doskaga qarab yuguribdi. Faqat bittasi joyidan turmabdi.
— Sen nega turmading? - deb so‘rashsa, boyagi jinni:
— Kalit menda-ku, - degan ekan.
— Sen tuzalding uyinga ketaversang bo‘ladi, - desa,
jinni:
— Hozir, bitta kalla tashlab chiqay, - dermish...