Oʻqish-maktab haqida latifalar
— Nimalar deyapsan?! Senga-ya? O‘ldirasan-ku meni...
— Yomonga o‘lim yo‘q!
— Payshanba yoziladimi? Payshamba yoziladimi?
— Juma deb yozaqoling! Faqat bir kun oldin kelish shart!
— Demak, bugun fe’lni o‘tamiz. Alisher ayt-chi, agar sen qo‘shiq kuylasang nima bo‘ladi?
Alisher:
— Men kuylayapman bo‘ladi.
O‘qituvchi:
— Agar kichkina singling kuylasa-chi?
Alisher:
— Ovozingni o‘chir bo‘ladi.
— Qobilov, nega kecha jismoniy tarbiya darsida yoʻq eding?
— Oyogʻim ogʻrigandi...
— Bugun ogʻrimayaptimi?
— Bugun jismoniy tarbiya darsi yoʻq-ku!?
— Yaxshi baholarni muallimamiz chetga eksport qilayotgan bo‘lsa kerak.
— Ada, bugun 5 oldim! Ertaga pul berasizmi?
Adasi o‘g‘liga qarab turib:
— Qachon maktabdan 777 olib kelsang, so‘ragan pulingni beraman. Boshingga shapkayam olib beraman, - dermish.
— Anvar, toʻgʻrisini ayt! Uyga vazifalarni kim qilib berdi?
— Toʻgʻrisini aytdim, ustoz! Men uxlab qolgandim. Anigʻini bilmayman...
Muallima:
— Xo‘sh, Eshmatov, agar uch yashar ukang uy kalitini yutib yuborgan bo‘lsa, qanday yo‘l tutarding?
— Uyga derazadan oshib kirardim.
“Bu axir sinfdoshim-ku” debdi ichida. Xonaga kirib qarasa, qarshisida o‘zidan ancha yosh katta ko‘ringan vrach turgan ekan.
— E, sinfdosh qalesan?! – debdi quvonchini yashirmay bemor.
Vrach bo‘lsa unga qarab:
— Kechirasiz bemor, sizni tanimadim...! – deb hayron bo‘libdi.
— Rostan meni tanimadingmi?! 105-maktab esingdami? – so‘rabdi yana bemor.
— Ha, men o‘sha maktabda o‘qiganman. Siz o‘qituvchim bo‘lsangiz kerak?! Qaysi fandan dars bergansiz? – degan ekan vrach.
— O‘g‘lingizni ustidan yana shikoyat tushdi. Uni qizlarga suyagi yo‘q! Hadeb tegajoqlik qilaveradi.
Bolaning onasi:
— bu o‘g‘lim otasiga tortdi! Agar biror chorasini topsangiz, iltimos menga ham xabar qilsangiz!