Ozbekona haqida latifalar
— Qizlar meni orqamdan yugurib yurishlari uchun "qayerga ishlashim" kerak?
— Cho‘ntakka ishlashingiz kerak.
— Bilmayman ustoz. Men tug‘ilganimda hech kim yo‘q edi. "Sut va ovqat muzlatkichda. Men ishga ketdim. Onang." degan yozuv bor edi xolos.
— Bugun oqshom bir umr esingizda qolishini xohlayman!
Er:
— Nima, bugun oqshomda oyingni uyiga ketyapsanmi?
— Haydovchilik guvohnomangiz bormi?
— Bor, marhamat.
— Mashinani texnik ko‘rik hujjati bormi?
— Albatta.
— Sug‘urta polisi?
— Bor.
— Aptechka?
— Bor.
— O‘t o‘chirgich?
— Bor.
— Mashinangizda radio priyomnik bormi?
— Bor. Nega?
— Musiqani sho‘xidan qo‘ying!
— Nega axir. Hamma narsangiz bor ekan. Hozir raqsga tushaman pul qistirarsiz hech bo‘lmasa...!
— Chanqadim, suv ichib kelaman.
— Men uchun ham ichib kel.
Birozdan so‘ng:
— Ichib keldim.
— Men uchun ham ichdingmi?
— O‘zim uchun suvni jo‘mrakdan, sen uchun ariqdan ichdim...
— Nega buncha erta turyapsiz? - debdi.
Er:
— Osh boridi nahorda, - debdi-da, turib kiyinib chiqib ketgan ekan.
— Sen nimadan o‘lgansan? - debdi biri.
— Men muzlab qolganman, - debdi.
— Sen-chi? - debdi.
— Xursandchilikdan yuragim yorilib ketgan, - debdi.
— Qanaqa qilib? - debdi.
— Bir kuni komandirovkaga ketdim dedim-da, kechqurun to‘satdan uyga qaytib keldim. Xotinimni tekshiraman deb yugurib uyga kirdim. Hammomga qaradim. Shkaf ichini tekshirdim. Hech kim yo‘qligini ko‘rib xursandchilikdan yuragim yorilib o‘lib ketdim, - debdi.
Shunda sherigi:
— O‘shanda muzlatkichni ochib ko‘rganingda, hozir ikkalamizam tirik yurardik, - degan ekan.