Qora-yumor haqida latifalar
— Hali tiriksan-ku, xotin...!
"Haydovchi, oq yo‘l!"
Huddi shu taxtani pastrog‘ida kichikroq e’lon:
"Ko‘prik buzib tashlangan".
— Chunki ular, bemor o‘lik tilni tezroq o‘zlashtirsin deyishadida.
Birinchi boʻlib yigit niyat qilib suvga tanga tashlabdi.
Keyin navbat qizga kelibdi. Qiz tangani tashlayman deb, oʻzi suvga tushib ketibdi.
Shunda yigit:
— Shu yerda niyat qilsang, albatta amalga oshadi deyishardi. Rost ekan! – dermish.
— Meni kechiring, - deb yolbora boshladi.
Erning fig‘oni falakka chiqdi:
— Ketib qolganingni kechirishim mumkin, ammo qaytib kelganingni u dunyo, bu dunyo kechirmayman!
— Dada, meni tabriklang! Men turmushga chiqdim! - desa, dadasi:
— Meni qiziqtirmaydi. Kech kirishi bilan uyga qayt! - dermish.
— Oying qani?
Qizaloq:
— Tepadagi yotoqxonadalar. Bitta amaki bilan gaplashib o‘tirishibdi, - debdi.
Yigitni rangi o‘chib :
— Hoziroq tepaga chiqasanda, “Dadam keldilar!” deysan, keyin menga nima bo‘lganini aytasan! - deb buyuribdi.
Oradan besh daqiqa o‘tib qizaloq go‘shakni olib:
— Allo! Dada! Oyim zinadan yugurib tushayotib xalatiga uralashib yiqilib, "Voy-voylab" yotibdilar. Haligi amaki ikkinchi etajdan o‘zini hovuzga tashlab, suv yo‘qligi uchun uxlab qoldi, - desa, yigit hayron bo‘lib:
— Iye, uyimizda hovuz yo‘q edi-yu?!
— Dada, o‘zingiz qurdirdingiz-ku hovuzni... - debdi. Yigit battar ajablanib:
— Bu o‘zi Eshmatovlar xonadonimi? - deb so‘rasa, qizaloq:
— Yo‘q, ularniki emas - debdi.
Yigit telefoniga terilgan raqamlarga bir qarabdi-da, jilmayib:
— Uzr qizaloq, adashibman, - degan ekan.
— Shu suratdagi bolakayni ko‘ryapsizmi?
— Ha, nima edi?
— Kechqurun shu bolani bog‘chadan olib kelasiz...
— Yong‘in bo‘layotgan joydan kabob hidi kelyaptimi?
— Yo‘q, sezmadim...
— Demak, jabrlanganlar yo‘q!
— Ha, chiroylisan!
— Meni sevasizmi?
— Ha, sevaman!
— Unda ichishni tashlasangizchi?
— Unda ko‘zimga yalmog‘izdek ko‘rinasanda, - dermish