Telefon haqida latifalar
— Xotin, telefonim uyda qolibdi. Falonchiga qo‘ng‘iroq qilib, meni ketganligimni ayt, - desa, xotini birozdan so‘ng qayta qo‘ng‘iroq qilib:
— Telefonni topolmadim. Uyiga kirib boravering, - debdi. Afandi jahli chiqib, qarasa telefon qo‘lida ekan.
— Ha, bor.
— O‘shani o‘chirib tashla!
— Qanday ekan?
— Bir birimizga layk bosamizu, lekin yozmaymiz...
— So‘ramang, baribir topib berolmaysiz...
— Iye, biror marta aytganingni olib bermadimmi? Ayt, darrov muhayyo qilaman.
— Istagan narsamnimi?? Aldamaysizmi?
— Bilasanku, yigit bitta gapiradi va so‘zida turadi!
— Yaxshi... O‘zingizdan ko‘ring...
— Nima ekan, juda qiziqtirdingku?
— Vaqt covg‘a qiling. Boshqa hech nima kerakmas.
— Nima deganing bu? Qanaqa vaqt?...
— Har kuni kechki payt mana shu qo‘lizdagi telefonii kavlab o‘tirishga ketgan vaqtizdan bir soatginasini... Oilangiz uchun... Oddiygina e’tibor... Bollarizga... Menga...
— Mmm...
— Yangi iPhone ishlab chiqib, sotuvga qo‘yish kerak. Ana keyin sog‘sa bo‘ladi...
— Qayerdasan? Qachon kelasan?
— Bo‘ldi, mana yetib keldim. Uyingni yonginasidaman...
— Yolg‘onchi, sen uy telefoningda gaplashib turibsan-ku!
— Nabiraginam! Senga bitta katta ferma, uchta uy, ikkita dalahovli, beshta do‘konni meros qoldiraman.
Nabirasi shoshilib:
— Qayerda buvajon, qayerda?, - deb so‘rasa,
— Telefonimdagi "MoyaFerma" o‘yinida!, - dermish qariya.
— Allo, yaxshi qiz, menga SMSlar yetib kelmayapti.
Operator:
— Fikringizni to‘plang, chalg‘imasdan yana bir martta o‘qib ko‘ring-chi...