Telefon haqida latifalar
— Tinchlikmi?, - debdi.
— Pishirgan sho‘rvang yoqmadi shekilli, ko‘nglim behuzur bo‘lyapti, - deb to‘ng‘illabdi eri.
— Unda nega meni telefonimni ko‘tarib kirib ketdingiz? O‘zingizniki mana-ku!? - degan ekan xotini.
— Azizim, bugun ajoyib tush ko‘ribman!
— Qanaqa tush ekan?
— Tushimda siz menga bir dona olma berganmushsiz...
— Buni nimasi ajoyib?!
— O‘sha olma-chi tishlangan ekan...
— Tishlangan olma ko‘rsang ham, senga Apple telefonini olib berolmayman!
— O‘ynang Sobirjon, - desa, boyagi ayol:
— Meni ismim Sobirjon emas Farida, - debdi.
U ayol dermish:
— Sizni ismingiz Faridami, yo‘qmi bilmadimu, meni erimni telefonida Sobirjon deb yozilgan.
Lekin o‘zim 5:55 da uyg‘onib, budilnikni o‘chiraman. Chunki unga “Ummon”ni ashulasini qo‘yganman...
— Allo? – desa, go‘shakni u tomonidan notanish ovoz:
— Uyda kattalardan kimdir bormi? – debdi.
Bolakay:
— Adam qamoqxonada, onam esa morgda, - dermish.
— Qayerga o‘tirib olibdi? “Tur” demaysanmi?!
— Allo, dugonajon! Yaxshimisan? Kecha uyga borsam eshik oldida ayol kishini tuflisi turgan ekan. Ichkarida erim notanish ayol bilan kulishib o‘tiribdi. O‘g‘lim esa oshxonada. Sekin borib yotoqxonani eshigini ochib qarasam...
Uzr dugonajon! ... Keyinroq qo‘ng‘iroq qilaman, - deb avtobusdan tushib ketibdi.
Ertasi kuni yana o‘sha avtobusga, yana o‘sha ayol chiqibdi. Hamma yo‘lovchilar unga qarab turganmish.
— Nimaga qarab turibsizlar? - debdi ayol.
Yo‘lovchilar hammasi:
— Gapni ko‘paytirma! Dugonangga qo‘ng‘iroq qil, tez! - deyishibdi.
— Mushugimni boqyapman.
— Nima? Qo‘y-mi, mol-mi boqsang bo‘lmaydimi?! Shu mushukni boqishdan boshqa ishing yo‘qmi seni?!
— Sevganing bormi?
— Ha, bor! Kim bu?
— Bu men, otangman! Sen bilan uyda gaplashaman!
5 daqiqadan so‘ng yana SMS kelibdi:
— Sevganing bormi?
— Yo‘q! Kim bu yana?
— Bu men, yigitingman! Bu nima deganing? Demak mendan or qilar ekansan-da!...