Uddaburonlar haqida latifalar

Uch yashar Sardor buvisiga dedi:
— Buvijon! Siz doimo: «Shakarning ham ozi shirin», - derdingiz. Bog‘chaga shuncha bordim, bo‘ldi-da endi!
Bir yosh bolakay ko‘p qavatli uylar oldida xafa bo‘lib o‘tirgan ekan, maktab yoshidagi bir bolakay yoniga kelib:
— Nima qilib o‘tiribsan? - deya gap boshlabdi.
— Uf, zerikib ketdim! - debdi yosh bolakay.
— Kel, unda zoopark-zoopark o‘ynaymiz?
— A, u qanaqa o‘yin? Men bilmayman-ku?!
— Bu judayam oson: Men maymun bo‘laman, sen esa menga banan olib kelasan!
Teatrga kelgan er-xotin antrakt (tanaffus)dan keyin qorong‘ida joylarini topa olmay, tomoshabinlardan biriga:
— Kechirasiz, chiqishda sizni oyog‘ingizni bosib olganmidim?
— Ha!
— Bizni joyimiz shu qatorda ekan, o‘tib ketsak maylimi?
Tasodifan tanishgan ikkita odam garov o‘ynabdi. Birinchisi:
— Hozir men o‘ng ko‘zimni tishlayman, sen menga ellik ming berasan, - debdi.
— Ko‘zingni-ya?, Tishlay olmaysan, - debdi ikkinchi odam.
U odamni ko‘zi protez ekan, shartta ko‘zini olibdi-da, tishlabdi.
Sherigi ellik ming berishga majbur bo‘libdi.
— Endi ikkinchi ko‘zimni ham tishlayman, - debdi haligi odam.
— Tishlay olmaysan! Ikkala ko‘z ham protez bo‘lishi mumkin emas, - desa,
— Meni tishlarim protez, - deb tishini joyidan olib, yana ellik minglik bo‘lib olgan ekan.
— Qo‘ysang-chi Aziz, nima qilasan uni?! Kichkinaligini qara!
— Boshimni qotirmasdan ber bu yoqqa oylikni!
Podsho bir kuni Afandi bilan zindonda yotganlarni tekshirishga bordi. Ikkalasi ularning gunohini surishtira boshlashdi. Qamoqda yotganlarning hammasi gunohsiz ekanliklarini, bu yerda nohaq yotganliklarini aytib, arz QILDI. Yolg‘iz birgina kishi o‘zining gunohkor ekanligiga iqror bo‘ldi. Afandi podshoga qarab dedi:
— Podshohi olam, bu gunohkorni darhol zindondan chiqazib yuboring. Bo‘lmasa boshqa gunohsizlarni buzib yuboradi, dermish.
Podsho Afandini masxaralash maqsadida saroy ahlini yig‘ib, farmoni oliy o‘qidi:
— Biz bugundan boshlab Nasriddin Afandini eshak boshilik martabasiga muvofiq ko‘rdik...
Afandi o‘rnidan turib podshoga ta’zim qildi va borib taxtdan ham yuqoriroq bir joyga borib o‘tirdi.
— Ha, Afandi, — dedi podsho,— nima uchun mendan ham yuqoriroqqa o‘tirdingiz?
Afandi qo‘lini ko‘tarib dedi:
— Taqdirga tan bering, shohim! Men o‘z vazifamni bajarishga kirishdim!
Kambag‘allik lo‘lining joniga tegib, o‘zini osishga qaror qilibdi. Daryo sohilidagi daraxtga arqon bog‘lab bir uchini bo‘yniga solibdi.
Lekin shu zahoti arqon uzilib, lo‘li daryoga qulabdi. Uni zo‘rg‘a qutqarib olib:
— Nega bunday qilding? - deb so‘rashsa, lo‘li:
— Meni tinch qo‘yinglar! Mana shu yaramas arqonning dastidan sal bo‘lmasa cho‘kib ketardim, - dermish.
Faqatgina qizlar yigiti bilan 13-yanvar kuni urishib, 7-mart kuni yarashmoqchi bo‘ladi va faqatgina yigitlar bu kun yarashishni istamaydi...
Xotin eriga:
— Ozishimni xohlasangiz, ham bir kilo uchun 100 mingdan to‘laysiz-mi? - debdi.
Eri bo‘lsa:
— Insofing bormi xotin? Bozorda dumbani narxi qancha turishini bilasanmi? - deb kulib yuboribdi.