Uddaburonlar haqida latifalar
— Ee, oshna lo‘lilardan 50 dollarga barmog‘imday keladigan tilla tross oldim. Esingdami qalbaki 100 dollarni axlatdan topib olgandim?
O‘sha 100 dollarni bergandim, 50 dollar qaytim ham qaytarishdi. Boplabmanmi?
— Iye, bu tillamas-ku, ko‘p xursand bo‘laverma.
— Nega xursand bo‘lmay, axir lo‘lilar qaytimga bergan 50 dollar toza ekan, tekshirtirdim oshna.
Ehromlarning yuqori qismlarida mehnat qilgan qullar tabbiy ehtiyojlarini qondirish uchun jiddiy muammolarga duch kelishgan: chunki balandlikdan turib hojatni chiqarish tufayli ular qorovullarning g‘azabiga va fir’avnlarning la’natiga duchor bo‘lishlari mumkin edi.
Faqatgina lift ixtiro qilingandan so‘nggina olimlarimiz qullar ushbu nozik vaziyatdan qanday chiqib ketishganini ihtiro qilishdi.
Shayx yahudiyga qon bergani uchun mashina va uy sovg‘a qilibdi. Bir yildan keyin shu hol qayta takrorlanibdi.
Yahudiy xursand bo‘lib qon beribdi. Shayx unga bir korobka pechene sovg‘a qilibdi. Yahudiy hayron bo‘lib:
— O‘tgan safar menga mashina va uy sovg‘a qilgandingiz-ku?
Shayx:
— U paytda menda yahudiylar qoni oqmayotgandi-da
— Bugun dugonalarim bilan biror joyda o‘tirmoqchidik.
— Aniqroq gapir! Seni mast holda topishim osonroq bo‘lsin, - dermish er.
— Tush, bo‘lmasa otaman, deb miltiq o‘qtalsa ham tushmabdi. Shu payt o‘sha yerdan bir jinni o‘tib ketayotgan ekan, boshliq unga:
— O‘rtog‘inga ayt pastga tushsin, - debdi.
O‘tib ketayotgan jinni, miltiqni olib:
— Pastga tushmasang otaman - degan ekan tomning boshida o‘tirgan jinni darrov pastga tushibdi.
Undan, shuncha odam aytganida tushmay nega jinni aytganida tushding deyishsa:
— Ahir u jinniku, rostdan otib qo‘yadi - dermish.
— Kecha men sizlardan “Millioner bo‘lish sirlari” degan kitobni sotib olgan edim.
— Ho‘sh?
— Kitobning deyarli yarmi yo‘q ekan.
— Nima, sizga yarim million yetmaydimi?
— Qalaysan do‘stim? Nima ish qilyapsan?
— Biznes. O‘zing-chi?
— Meni ham biznesim bor. Senda nima biznesi?
— Shahar markazida restoranim bor. Kunduzi besh-oltita, kechasi sal ko‘proq mijoz kiradi. Senda-chi?
— Menda tumonot odam navbatda turadi. Kelajakda yana kengaytirishni o‘ylab turibman.
— Havasim kelyapti? Biznesing kattami?
— Juda katta. 2 ta bozorning o‘rtasida somsaxona ochganman!
— Ishlarimni keyinga qoldirish.
— Masalan, qanaqa ishlarni?
— Keyinroq aytaman.
— Siz bu pullarga hech narsa sotib ololmaysiz. Axir bu pullaringiz soxta-ku! – desa, xaridor:
— Men bu pullarni maydalamoqchiman xolos! Hech narsa sotib olmayman! – degan ekan.
— Bu nima qilganing?! Shunaqa-yam haydaydimi? – deb baqira boshlabdi.
Orqadan kelib urgan mashinani haydovchisi bo‘lsa muloyimlik bilan uzr so‘rab:
— Bo‘ldi, hammasini to‘layman. Jonimiz omon qoldi-ku! Keling, sog‘ qolganimizni nishonlaymiz, - deb darrov mashinasidan aroqni olib, bir ryumkada quyib, “Oling, oling” deb ichirib yuboribdi-yu o‘zi ichmabdi.
Aroqni ichib yuborgan haydovchi:
— O‘zing nega ichmading? – desa, orqadan urgan haydovchi:
— Ana, YPH xodimlari kelishyapti. Oldin hal qilib olishsin avariyaga kim aybdorligi, - dermish.