Uddaburonlar haqida latifalar
Bir kishi “Microsoft” kompaniyasiga farrosh bo‘lib ishlash uchun kelibdi. Kadrlar bo‘limida u bir nechta testlardan, suhbatdan o‘tibdi va unga deyishibdi:
— Tabriklaymiz, sizni ishga qabul qilamiz. Bizga o‘z e-mail'ingizni qoldiring, ish jadvali haqida ma’lum qilamiz.
— Kechirasiz, mening kompyuterim yo‘q,– debdi boyagi kishi, – elektron pochtam ham yo‘q.
— Afsuski, u holda sizni ishga qabul qilolmaymiz. “Microsoft”ning barcha xodimlari bilan e-mail orqali aloqa qilamiz va ishimizning asosiy qismi kompyuterlar bilan bog‘liq. Shuning uchun sizni ishga ololmaymiz. Bechora kishi tashqariga yo‘l olibdi va kompyuter uchun qanday qilib pul topishni o‘ylay boshlabdi. Cho‘ntagida atigi 30 dollar puli bor ekan. Qarasa, nariroqda bir fermer bog‘idan terib kelgan olmalarini sotayotgan ekan. U 10 kilo olma sotib olibdi va gavjum ko‘chalardan biriga borib olma sota boshlabdi. Ikki soatda uning puli ikki barobar, olti soatdan keyin esa 10 barobarga ko‘payibdi. U “Microsoft”ga ishga kirmasdan ham yashash mumkinligini tushunibdi. Bir qancha vaqtdan keyin erkak avtomobil sotib olibdi, avvaliga kichik do‘kon, keyinroq magazin ochibdi. Besh yildan keyin supermarketlar tarmog‘ini tashkil qilibdi.
Shundan so‘ng u biznesini sug‘urta qildirmoqchi bo‘libdi, sug‘urta agenti esa undan elektron pochtasini qoldirishni so‘rabdi.
Biznesmen xuddi bir necha yil oldingi singari unda e-mail ham, kompyuter ham yo‘qligini aytibdi.
– Qoyil! – debdi sug‘urta agenti, – kompyuteringiz yo‘q bo‘la turib shunday biznesga ega ekansiz! Agar kompyuteringiz bo‘lganida, kim bo‘lardingiz ekan?!
Biznesmen unga jilmayib javob qaytaribdi:
– U holda “Microsoft”da farrosh bo‘lardim.
— Tabriklaymiz, sizni ishga qabul qilamiz. Bizga o‘z e-mail'ingizni qoldiring, ish jadvali haqida ma’lum qilamiz.
— Kechirasiz, mening kompyuterim yo‘q,– debdi boyagi kishi, – elektron pochtam ham yo‘q.
— Afsuski, u holda sizni ishga qabul qilolmaymiz. “Microsoft”ning barcha xodimlari bilan e-mail orqali aloqa qilamiz va ishimizning asosiy qismi kompyuterlar bilan bog‘liq. Shuning uchun sizni ishga ololmaymiz. Bechora kishi tashqariga yo‘l olibdi va kompyuter uchun qanday qilib pul topishni o‘ylay boshlabdi. Cho‘ntagida atigi 30 dollar puli bor ekan. Qarasa, nariroqda bir fermer bog‘idan terib kelgan olmalarini sotayotgan ekan. U 10 kilo olma sotib olibdi va gavjum ko‘chalardan biriga borib olma sota boshlabdi. Ikki soatda uning puli ikki barobar, olti soatdan keyin esa 10 barobarga ko‘payibdi. U “Microsoft”ga ishga kirmasdan ham yashash mumkinligini tushunibdi. Bir qancha vaqtdan keyin erkak avtomobil sotib olibdi, avvaliga kichik do‘kon, keyinroq magazin ochibdi. Besh yildan keyin supermarketlar tarmog‘ini tashkil qilibdi.
Shundan so‘ng u biznesini sug‘urta qildirmoqchi bo‘libdi, sug‘urta agenti esa undan elektron pochtasini qoldirishni so‘rabdi.
Biznesmen xuddi bir necha yil oldingi singari unda e-mail ham, kompyuter ham yo‘qligini aytibdi.
– Qoyil! – debdi sug‘urta agenti, – kompyuteringiz yo‘q bo‘la turib shunday biznesga ega ekansiz! Agar kompyuteringiz bo‘lganida, kim bo‘lardingiz ekan?!
Biznesmen unga jilmayib javob qaytaribdi:
– U holda “Microsoft”da farrosh bo‘lardim.
O‘qituvchi o‘quvchisiga debdi:
— Hasanboy, nega sen yozgan inshodagi xatolar partadoshing bilan bir xil?
O‘quvchi:
— Chunki, bizni o‘qituvchimiz bitta-da!
— Hasanboy, nega sen yozgan inshodagi xatolar partadoshing bilan bir xil?
O‘quvchi:
— Chunki, bizni o‘qituvchimiz bitta-da!
— Do‘stim, men kitob o‘qiganimda shunchalik ko‘p bilimlar miyamga kiradi-ki ...
— Seni miyangda bo‘sh joy ko‘p-de o‘zi, o‘rtoq!!!
— Seni miyangda bo‘sh joy ko‘p-de o‘zi, o‘rtoq!!!
Xalqning oldiga bir jarchi kelib:
— Hozir nima demoqchiligimni bilasizlarmi?
— Yo‘q bilmaymiz.
Jarchi:
— Bilmaydigan odamlarga gapirishning foydasi yo‘q, - deb ketib qolibdi.
Ertasiga kelib:
— Men nima deyishimni bilasizlarmi —debdi.
Xalq:
—Yo‘q.
Jarchi:
— Bilmaydigan odamlarga gapirishning foydasi yo‘q.
Ertasiga xalq kelishib olibdi. "Yarmimiz bilamiz, yarmimiz bilmaymiz deymiz".
Jarchi yana eski gapini takrorlabdi. Xalq kelishganidek javob beribdi.
Jarchi:
— Unday bo‘lsa, biladiganlaringiz bilmaydiganlarga aytib qo‘ya qolsin, - deb ketvorgan ekan.
— Hozir nima demoqchiligimni bilasizlarmi?
— Yo‘q bilmaymiz.
Jarchi:
— Bilmaydigan odamlarga gapirishning foydasi yo‘q, - deb ketib qolibdi.
Ertasiga kelib:
— Men nima deyishimni bilasizlarmi —debdi.
Xalq:
—Yo‘q.
Jarchi:
— Bilmaydigan odamlarga gapirishning foydasi yo‘q.
Ertasiga xalq kelishib olibdi. "Yarmimiz bilamiz, yarmimiz bilmaymiz deymiz".
Jarchi yana eski gapini takrorlabdi. Xalq kelishganidek javob beribdi.
Jarchi:
— Unday bo‘lsa, biladiganlaringiz bilmaydiganlarga aytib qo‘ya qolsin, - deb ketvorgan ekan.
Afandi «parrandalarning tilini bilaman» deb maqtanib yurar edi. podsho buni eshitib uni ovga olib chiqdi.
Yo‘lda ketishayotgan edi, podsho vayronada sayrab turgan bir boyqushni ko‘rib Afandidan so‘radi:
— Boyqush nima deb sayrayapti?
— Boyqush aytdiki,— dedi Afandi,— Agar podshoning zulmi shu xilda keta bersa tez kunda shahar ham mening makonimga aylanadi.
Yo‘lda ketishayotgan edi, podsho vayronada sayrab turgan bir boyqushni ko‘rib Afandidan so‘radi:
— Boyqush nima deb sayrayapti?
— Boyqush aytdiki,— dedi Afandi,— Agar podshoning zulmi shu xilda keta bersa tez kunda shahar ham mening makonimga aylanadi.
Podsho Afandiga bir eshakni mulla qilib berasan, deb topshirdi. Afandi o‘n yil muddat bilan xizmat haqiga ming tilla so‘radi. Podsho Afandining taklifiga ko‘ndi va shunday shart qo‘ydi:
— Aytgan muhlatingda eshakni mulla qilib bermasang boshingni olaman! Afandi ham shartga rozi bo‘ldi va ming tilla bilan eshakni olib uyiga jo‘nadi. Afandi voqeani xotiniga aytib bergan edi, u juda qo‘rkib ketdi.
— Voy, sho‘rim qursin, eshak ham mulla bo‘ladimi?
— Ey, xotin! — taskin bera boshladi, Afandi,— nimaga qo‘rqasan, o‘n yilgacha kim boru kim yo‘q, yo Podsho o‘ladi, yo eshak.
— Aytgan muhlatingda eshakni mulla qilib bermasang boshingni olaman! Afandi ham shartga rozi bo‘ldi va ming tilla bilan eshakni olib uyiga jo‘nadi. Afandi voqeani xotiniga aytib bergan edi, u juda qo‘rkib ketdi.
— Voy, sho‘rim qursin, eshak ham mulla bo‘ladimi?
— Ey, xotin! — taskin bera boshladi, Afandi,— nimaga qo‘rqasan, o‘n yilgacha kim boru kim yo‘q, yo Podsho o‘ladi, yo eshak.
O‘qituvchi:
— Nega men seni kichkina tentak deb atayapman?
O‘quvchi:
— Chunki men hali sizga o‘xshab katta emasman-da!
— Nega men seni kichkina tentak deb atayapman?
O‘quvchi:
— Chunki men hali sizga o‘xshab katta emasman-da!
Bir qizcha yo‘l bo‘yida yig‘lab o‘tirgan ekan.
Bir kishi kelib:
— Nega yig‘layapsan, - deb so‘rabdi
Qizcha "1000 so‘m pulini yo‘qotib qo‘yganini", aytibdi.
Haligi kishi qizchaga 1000 so‘m beribdi.
Qizcha yana ham qattiqroq yig‘labdi.
— Yana nega yig‘layapsan, - deb so‘rasa
Qizcha:
— Yo‘qotmaganimda 2000 so‘m bo‘lardi, - dermish.
Bir kishi kelib:
— Nega yig‘layapsan, - deb so‘rabdi
Qizcha "1000 so‘m pulini yo‘qotib qo‘yganini", aytibdi.
Haligi kishi qizchaga 1000 so‘m beribdi.
Qizcha yana ham qattiqroq yig‘labdi.
— Yana nega yig‘layapsan, - deb so‘rasa
Qizcha:
— Yo‘qotmaganimda 2000 so‘m bo‘lardi, - dermish.
Podsho Afandini bir kuni ovga olib chiqdi. Bir manzilda Afandini masxaralash uchun otining pastki labini kesib qo‘ydi. Afandi buni fahmlab qoldi-yu, borib podshoning otining dumini kesib qo‘ydi.
Ovdan qaytishda podsho orkasiga qarab Afandiga dedi:
— Afandi, otingiz nega kulayotibdi?
Afandi darhol javob qaytardi:
— Taqsir, otingizning keti ochilib qolibdi, shunga kulyapti.
Ovdan qaytishda podsho orkasiga qarab Afandiga dedi:
— Afandi, otingiz nega kulayotibdi?
Afandi darhol javob qaytardi:
— Taqsir, otingizning keti ochilib qolibdi, shunga kulyapti.
Ikki do‘st aroq ichib o‘tirishgan ekan, aroq tugab qolibdi, qarashsa pullari ham tugab qolibdi. Uyning egasi o‘rtog‘iga hozir yo‘lini qilaman debdida, qo‘shni xonaga o‘tib, kichkina stanokchasida, besh mingtalik pul chiqarib olibdi. Bu hol bir necha marta takrorlanibdi, rosa kayf qilishibdi va mehmonni kuzatib qo‘yib uxlabdi. Ertalab uy egasi hali uyqudan turmasidan departament xodimlari uyiga bostirib kirib stanokni musodara qilishmokchi bo‘lib qarashsa pul chiqaradigan stanokga uxshamasmish, uy egasidan so‘rashsa:
— Menda hammasi haqiqiy pullar edi. Faqat shu pullarni stanokdan nomiga o‘tkazib oldim xolos.
— Bu ish sizga nimaga kerak edi?
— Yanagi safar kim bilan ichishim kerakligini bilishim uchun.
— Menda hammasi haqiqiy pullar edi. Faqat shu pullarni stanokdan nomiga o‘tkazib oldim xolos.
— Bu ish sizga nimaga kerak edi?
— Yanagi safar kim bilan ichishim kerakligini bilishim uchun.
