— Men eng zo‘riman. Men eng kuchli futbolchiman. Men istedodman, - deyayotsa, bir jurnalist o‘rnidan turib:
— Qiynalmay men – Messiman deb qo‘yaqoling, - dermish.
Darrov santexnikni chaqirtirishibdi. Yerto‘laga tushib tekshirib chiqqan santexnik idora rahbarlaridan biriga qarab:
— Tuzatib bo‘lmaydi! Bu yerda butun sistema chirib ketgan. Tag-tugi bilan almashtirish kerak! - desa, to‘satdan rahbarni rangi oqarib, o‘zini tashlab yuborgan ekan.
“Sevgilim Shahnozani tug‘ilgan kuni bilan tabriklayman! Shahnoza senga “Ummon” guruhining “Alvido” qo‘shig‘ini sovg‘a qilaman”.
“Uyda bo‘l, dalada bo‘l hayit kuni qassobxonada bo‘lmasang bo‘ldi!”
— Siz boshqa ishni ham bilasizmi? – desa, kuyov:
— Bilaman. Uzukni narigi tarafga ham aylantira olaman - debdi.
O‘zinikini topmoqchi bo‘libdi-da, cho‘ntagidan bir narsani olib tugmachani bosibdi. Bir eshak “Ia-ia...” degan ovoz chiqaribdi.
— Biz bo‘rilar bilan shartnoma tuzmasak bo‘lmaydimi? Qachongacha shu ahvol! Bir vakil tanlab bo‘rilarni oldiga jo‘natamiz. Nima qilsak ularni qorni to‘q bo‘ladi-yu, biz tinch bo‘lamiz!
Hullas vakil qo‘y bo‘rilarga borsa, bo‘rilar yig‘ilib turganmish.
Bo‘yilardan biri vakil qo‘yni gaplarini eshitib bo‘lib, debdi:
— Agar har kuni bitta qo‘y o‘z oyog‘i bilan shunaqa kelib tursa, muammo hal!
— Allo, o‘rtoq qayerdasan?
— Mana-mana, institut darvozasidan kirib kelyapman...
— Uyingdan fleshkani olish yodingdan chiqmadimi ishqilib?!
— Voy do‘stim, yaxshi-yam eslatding. Hozir ovolaman.
Haliga ayol kichkina o‘g‘liga:
— Bolam, xolajoningni o‘pib qo‘ymaysanmi? – desa, bolakay:
— Yo‘q, - debdi.
— Nega o‘g‘lim? – deb so‘rabdi onasi.
Bolakay:
— Hozir adam o‘pib qo‘ygan edilar, xoladan shapaloq yeb oldilar, - dermish.