— Men aqlliman.
— Yo‘q, men aqlliman.
— Yur, odamdan so‘raymiz, - debdi eshak.
Bir odamni topib so‘rashibdi:
— Kim aqlli? Eshakmi yoki molmi?
Odam debdi:
— Mol katta yo‘ldan o‘tayotganda, avval chapga keyin o‘ngga qarab o‘tadi.
Eshak esa yo‘ldan o‘tayotganda molga o‘xshab hech qayerga qaramaydi...!
— Eshitdik, qizingiz juda ozoda, saramjon, chaqqon ekan. Qo‘li shirin pazanda ham emish. Chevar ham ekan-a? – debdi.
— Bir og‘iz ham gapirmas, hecham charchadim demas emish – deb davom ettiribdi ikkinchisi.
Qizni onasi hamma gapni eshitib o‘tirib, oxiri:
— Shundoq bizni uyimizdan sal nariroqda maishiy texnika sotadigan do‘kon bor. O‘sha yerdan kir yuvish mashinasi, chang yutgich, gaz pechi, tikuv mashinasi, ... Shularni hammasini sotib olsangiz, hamma ishlaringiz oson bitadi! – dermish.
“Sog‘lom inson yuragi nechi pul turishini bilasanmi?!
Men ahmoq sen noshukurga yuragimni “shundoq” berib o‘tiribman-a!!!”.
— Ha, bo‘lmasam-chi! Hatto chiroq ham yoqilganicha turgan ekan.
Buni ko‘rib qolgan xotini eriga:
— Bu nimasi?! Ko‘z oldimda begona ayolni ko‘ylagini ushlayapsizmi?! – deb baqira ketibdi.
Eri bo‘lsa:
— Vahima qilma xotin. Meni noto‘g‘ri tushunding. U ayolni ko‘ylagini ushlaganimni sababi, yog‘li qo‘limni ko‘ylakka artib oldim, - dermish.
— Qishgacha tugab qolar...
— Salom doktor! Kirsam bo‘ladimi?
— Hozir bemorim bor... – debdi vrach.
— Men sizni yaqin do‘stingizman. Besh yil avval ko‘rishganmiz, esingizdami?
— Yaqin do‘stlarim bilan 5 daqiqa avval ko‘rishdim. Besh yil avval ko‘rishgan bo‘lsak, bemorim ekansiz. Navbatga turing!
— Sirkdagilarimi yoki atrofimdagilarimi?
— Salom, tanishsak bo‘ladimi? Bu yerda nima qilib turibsiz?