— Bo‘ldi, endi seni maxsus qismga xizmatga o‘tkazamiz. Sinovdan yaxshi o‘tding, - deyishsa, askar ularga:
— Yo‘q, menga shu yer ham bo‘laveradi. Men o‘zi o‘rganib qolganman, - dermish.
Buni ko‘rgan byemor ayolni “nafasi ichiga tushib” so‘rabdi:
— Doktor, ahvolim shunchalik yomonmi?
Vrach bo‘lsa unga qarab debdi:
— Sizni emas, ko‘zimni aytyapman...! Ko‘zoynaksiz umuman o‘qiy olmaydigan bo‘lib qolibman-a...
Hattoki, Shrekning xotiniga ham xaridorlar chiqqan...
— Nima qilib sang‘ib yuribsan? – debdi itga.
— Xo‘jayin uyga domofon qo‘ydi. Endi meni keragim yo‘q, - debdi it.
— O‘zing-chi? Xo‘jayningni sovuqda oyog‘i og‘rirdi shekilli...? Sen uni oyoqlarida yotarding. Seni juda yaxshi ko‘rar edi-ku!? – desa, mushuk:
— E, xo‘jayinim uyiga issiq pol o‘rnatdi. Endi meni kerakmas deb o‘ylayapti. Hali qish kelsin, ko‘ramiz...!
Onasi:
— Nimasi yoqmadi? Tuppa-tuzuk yigit-ku!
Qiz:
— Yoqmadi! Sariq-mashak! Sochini qarang, sap-sariq!
Qo‘shni xonada qizini gapini eshitib o‘tirgan adasi:
— Tegaver, zarari yo‘q! Sen bilan 1 yil yashasa, sochi oppoq bo‘ladi-ku!
— Oyijon, menga 1000 so‘m bering.
Ona:
— Nima qilasan?
Bolakay:
— Qari amakiga beraman.
Ona:
— Qayerda ekan u amaki?
Bolakay:
— Hov ana, muzqaymoq sotyaptilar.
— Qizil odamcha??? Militsiyaga telefon qilgan bo‘lardim.
— Tentak, qanaqa militsiya!? To‘xtab, mashinalarga yo‘l berishing kerak.
— Negadir boshim og‘riyapti...!? Kecha ichmagandim shekilli...!? – debdi bittasi.
Ikkinchisi:
— Men rosa ichgandim. Oshqozonimiz bitta-ku! - dermish.