— Shoqosim aka qarang, anavi kishi konsert paytida uxlab o‘tiribdi-ya...
Eri:
— Shuni deb meni uyg‘otdingmi?!
“Tumanimiz hokimining xotiniga atab Dubayda tikilayotgan mo‘ynali shubani bitkazilishi kechiktirilayotgani sababli, tumanimizga qor fevral oyidan boshlab yog‘adi”.
— Bo‘ldi, rasm chizishni yig‘ishtiring, yoting! - deb urishib beribdi. Eri ishini to‘xtatib, xotining yoniga borib yotibdi. Shunda bir oz vaqt yotgandan keyin,
— Maylimi xotin? – debdi eri. Xotini ham xursand bo‘lib ketib “Mayli”, - debdi. Shunda eri shartta o‘rnidan turib, yana rasm chizishni boshlab yuborgan ekan.
— Ha, albatta. Axir shuncha mehnatim ketgan.
— Qanaqa mehnat? Ovqatni men tayyorladim-ku?!
— Men xotin tanlashga deyapman.
— Mendan nariroq turing!
— Husan, chiqmay tur! Gaiga tushib qoldik!
— Bizga ichishga 2 ta kafe olib keling.
Ofitsiant:
— Sizlarga kofe olib kelishim mumkin, lekin kafeni olib kela olmayman.
— Yo‘q! Bizlarga kafe olib keling!
— Yaxshi qiz sizlarga kafeni berib yuborsam, keyin men qayerda ishlayman? – degan ekan ofitsiant.
“Chekish man etiladi” va “Pora olmayman”.
Tadbirkor sekin gap boshlabdi:
— Menga yer kerak. Tezroq qurilish boshlamoqchi edim. Bunga katta miqdorda pul ham yig‘ib qo‘yganman... Ammo, avval sizning ruxsatingiz kerak ekan...?
Bu gapni eshitgan rahbar “Chekish man etiladi” degan yozuvni sekin stolni tagiga olib qo‘yibdi-da:
— Keling, avval chekib olsak-a? – degan ekan.
— Agar men olamdan o‘tsam, nima qilasiz?
Yigit:
— Qiziqsan-a? Qachon ko‘rgansan, jodugarni o‘lganini?!