Boshi qotgan bir erkak do‘stiga:
— Bugun xotinimni tug‘ilgan kuni. Nima sovg‘a qilsam ekan? - debdi.
Do‘sti:
— Uyga mast holatda bormasang bo‘ldi. Sovg‘a - shu!
Erkak o‘ylanib turib:
— To‘g‘ri, xotinimni yubileyi har holda...!
— Doktor, menga yordamingiz kerak! Yoshim 28da. Hanuzgacha turmushga chiqmadim.
— Men psixiatrman! Qanday qilib sizga yordam berishim mumkin?!
— Axir men aqldan ozay deb turibman-ku...
Yarim tunda musiqachining eshigi taqillabdi.
— Kechirasiz, menga skripkangizni berib tura olmaysizmi?
— Mashq qilmoqchimisiz?
— Yo‘q, uxlamoqchi edim!
Bir odam advokatni yoniga kelib debdi:
— Meni himoya qilsangiz.
— Nimada ayblanyapsiz?
— Pullarni soxtalashtirishda.
— Mayli, sizni o‘z himoyamga olaman.
— Rahmat. Mana sizga naqd pullar!
Jurnalist chekka bir qishloqda yashovchi odamdan intervyu olmoqda:
— Sizning qishlog‘ingizda qanday mashhur, taniqli shaxslar dunyoga kelgan?
— Yo‘q, bizni qishloqda faqat chaqaloqlar dunyoga kelishadi-ku!?
Bir yosh yigit xilvat ko‘chada odamlarni tunab, o‘g‘rilik qilib yursa, keksa otaxon kelib:
— O‘g‘lim, bu nima qilganing?! Otang shu yurishingni bilsa nima qiladi?! - debdi.
Shunda yigit ikkilanmay javob beribdi:
— Otam meni o‘ldiradi! Chunki bu uning hududi!!!
— Odamlar vaqtincha ablah bo‘lishi mumkinmi?
— Ha! Agar so‘ralgan pulni soat 17:00da olib borishing kerak bo‘lsa-yu, sen uni 17:30 da olib borsang, demak sen yarim soatga ablah bo‘lib turasan.
Bir kuni Alisher Navoiy shogirdi Xo‘ja Osafiyga nasihat qila boshlabdi:
— Men bir narsaga hayronman. Shunday o‘tkir zehnli, baland ta’bli bo‘la turib, she’r yozish bilan shug‘ullanmaysiz.
— Mavlono xo‘b ayturlar. Afv maqomida uzr bayon qilamanki, endi she’r yozishga zo‘r ishtiyoq bilan kirishib ketdim. Hatto kechalari ham she’r yozish bilan mashg‘ul bo‘lyapman. Masalan, o‘tgan kecha ikki pulga olingan sham yonib bitguncha, ikki yuz juft bayt yozdim.
— Undoq bo‘lsa, har yuz juft bayting bir pul ekan-da...
Tirband avtobusda bir yo‘lovchi yonidagi yigitga qarab debdi:
— Hoy yigit, gimnastikachimisan?
— Ha, qayerdan bildingiz?
— Chunki bir oyog‘ing bu yerda, ikkinchisi bir metr narida turibdi.
Bugun boshlig‘imni oldiga kirib, maoshim ikki baravar oshishini istayotganimni aytsam, u menga shunday dedi:
— Ko‘zguni yoniga pullaringni qo‘ygin-da sanab chiq! Aniq oshadi!