— Kecha gazetada g‘alati e’longa ko‘zim tushdi. "Ertaga soat 10:00ga shahar markazidagi maydonga barcha ahmoqlarni kelishini so‘raymiz" deb yozilgan ekan. Men ham aytilgan vaqtga o‘sha joyga borib ko‘rdim.
— Hech kim kelmagandir xoynahoy?!
— Maydon odamga to‘la!!!
— Kim ekan ular?
— Ahmoqlarni ko‘rishga kelgan qiziquvchilar!
— Men seni uchrashuvga chaqiraman.
Chol uchrashuv joyiga borib, kampirni bir soat kutibdi. Kampirni yoniga qaytib kelib:
— Nega bormading, - desa, kampir:
— Onam ruxsat bermadilar, - dermish.
— Bu hujjat juda-yam muhim! Uni xavfsiz, tez topiladigan joyga qo‘ying!
Kotiba:
— Stolimdagi atir-upalarimni yoniga qo‘yishim kerak ekan-da!
— Adangni miyasi, bolam!
— Nega sizniki emas?
— Menda miya bo‘lganida, adangga turmushga chiqarmidim?!
— Qizim, kechqurun xonangdan gumburlagan tovush keldi. Nima edi u?
— Kiyimlarim polga tushib ketdi.
— Kiyimlaring shunday ovoz chiqardimi?
— Men uni ichida edim-da!
— Bu ko‘ylak meni semiz ko‘rsatmayaptimi?
Eri:
— To‘g‘risini aytsam, xafa bo‘lmaysanmi?
— Yo‘q! Gapiravering, - debdi xotini.
Eri:
— Yuqori qavatda yashaydigan qo‘shni ayol menga juda-yam yoqadi-da!!!
— Demak ular "Yevroosiyo" emas, balki "Osiopa"dir!"
— Mashinani raqamini yozib oldim!
Cho‘loq debdi:
— Shu mashinaga yetib olaymi?!
Kal bo‘lsa jahl bilan:
— Chiroyli soch turmagimni buzib yubordi, - degan ekan.
— Qara, odamlar ortingdan seni haqorat qilishyapti, - deyishibdi.
Shunda Suqrot:
— Ortimdan bo‘lsa kaltaklashsa ham mayli, - degan ekan.