Bir kuni podshoh xizmatkorlarini chaqirib debdi:
— Sizlarga bir kun muhlat. Agar ertaga gapiradigan qushni topib kelmasanglar, hammangizni jazolayman!
Xizmatkorlari nima qilishini bilmay, tuni bilan chora izlashibdi. O‘ylab-o‘ylab, afandiga murojat qilishibdi. Afandi:
— Aslo qayg‘urmanglar. Menda chora bor, - debdi.
Ertasi kuniga shoh saroyiga katta qora qarg‘a bilan afandi kirib kelibdi. Buni ko‘rgan xizmatkorlar jonlaridan umidini uzib turishsa, shoh qarg‘aga qarab:
— Manavi odam karmi? - deb xizmatkorlaridan birini ko‘rsatibdi. Shunda qarg‘a "Karrr" desa, podshoh quvonib:
— Ana bo‘larkan-ku! - dermish.
Er-xotin televizor ko‘rib o‘tirsak, oshxonada qolib ketgan qo‘l telefonimga SMS xabari keldi.
Erinchoqlik bilan o‘rnimdan turib, sekin borib qarasam, erimdan xabar kelibdi:
"Xotinjon, modomiki o‘rningdan turib, oshxonaga boribsan, bitta achchiq choy damlab kelaqolgin!"
Xotin eriga:
— Adasi meni haliyam sevasizmi? - depti.
Eri:
— Xotinjon, sen-simkartasan, men-telefon. Telefon sim kartasiz ishlamaydi.
Xotin o‘zida yo‘q xursand bo‘lib, oshxonaga chiqib kesa, eri:
— Bechora xotin sodda-da! Hozirgi telefonlarga ikkita sim karta tushishini bilmidi-da, - dermish.
Meni tilaklarimni eshitgan sehrgarlarning sehrli tayoqchasi sinib tushdi, oltin baliqcha suvga bo‘kib o‘ldi, chol ibn Xattob esa soqolini qirtishlab tashladi.
Tuyani besh kun suv ichmasdan yashashiga ishonmagan baliq, tuyaga minib, cho‘lga yo‘l olibdi...
Qimor o‘ynab o‘tirgan erkaklar orasida bittasi to‘satdan vafot etibdi. Oila a’zolariga bu shumxabarni qanday yetkazishni bilmay, oxiri eng katta qimorboz borib aytadigan bo‘libdi.
Vafot etgan qimorbozni uyini eshigini xotini ochibdi:
— Bilasizmi, sizni eringiz qimor o‘ynab o‘tirib, hamma narsasini yutqazib qo‘ydi. Mashinani ham, uyni ham, pullarni ham, dalahovlini ham...
— O‘lib ketmaydimi, menga desa, - debdi g‘azablangan xotini.
Bu gapdan yengil tortgan qimorboz shoshilib:
— Shunaqa bo‘ldi, siz aytgandek bo‘ldi! - dermish.
Ikkita inoq do‘st daryo bo‘yicha cho‘milishayotgan ekan. To‘satdan biri cho‘ka boshlabdi. Shunda do‘stiga qarab:
— Yordam ber do‘stim, men cho‘kayapman! - desa, do‘sti:
— Mayli do‘stim, seni cho‘kkaning-meni cho‘kkanim... - degan ekan.
— F.I.Sh. ni ayting!
— Nima u FISh?
— Familiyangiz, ismingiz va sharifingiz.
— KAL!
— Nima bu KAL?
— Kamolov Abdulla Lutfillayevich!
Qiz sevgan yigitiga debdi:
— Adam siz bilan uchrashib, yaqindan tanishmoqchilar.
— Nega? Axir kecha qo‘lida bolta ushlab, meni rosa quvladilar-ku?
— Adam yugurish bo‘yicha sport ustasi. Sizga yeta olmabdilar. Shunga sizni yoqtirib, uchrashib ko‘rmoqchilar-da.
Yangi kelinchakka uydagilari:
— Borgan joyingda hammani sizlab gapirgin, - deb o‘rgatishibdi.
Kelin hovlini supurayotsa, bir tovuq axlatni titishni boshlabdi. Kelin tovuqni hayday boshlabdi:
— Kishting, kishting, kishting!!!