— Bolam, o‘tgan yili pochchang ham olamdan o‘tdilar, - desa. Yigit:
— Chepuxa, - debdi. Xolasi u ruschasiga "Hudo rahmat qilsin" degani bo‘lsa kerak-da deb:
— Nima ham qilardik bolam, bizam "Chepuxa" deb o‘tiribmiz, - dermish.
— Mana sevgi qanchalik azob ekanini ko‘rdingmi?!
— Allo, men xorijda dam olmoqchiman!
— Qancha pulingiz bor?
— 500 ming!
— Damingizni oling!!!
— Siz Paxtakorga qanday kelib qoldingiz?
— Tasodifan. Toshkentga borganimda muxlislarga dastxat bergandim. Shularni ichida bitta muxlis 5 yillik shartnomani uzatsa, bilmasdan qo‘l qo‘yib beribman.
— Sir bo‘lmasa, qancha maosh va’da qilishdi?
— Maoshim haftasiga 100 ming so‘m. U ham bo‘lsa 100 foiz plastik kartochkaga tusharmish...!
3 aprelda qo‘ng‘iroq qilib, — 1 aprel hazili edi...! - deydi.
Men esa yangi qiz bilan tanishib bo‘lgandim...
Chunki bunchalik tez qarzini qaytaradigan insonlar kamayib ketmoqda!!!
“Men senga kerakligimning 50 ta sababi shu yerda!”
Quti ichidan elektr go‘sht maydalagichning 50 ta qismlari chiqibdi. Xotini ikki soat harakat qilsa ham, uni yig‘a olmabdi.
Shunda quti ustidagi so‘zlarning asl ma’nosini tushunib yetibdi.
— Azizim, men homiladorman!
— Nima?! Bo‘lishi mumkinmas!
— 1 aprelingiz bilan...
— Gulmira, bu yoqqa kelgin.
— Qanaqa Gulmira? Kim u?
— O‘zingni ham bayraming bilan...!
— Qachondan beri o‘tiribmiz. Nega ofitsiantlar bizdan buyurtma olishga kelishmayapti, kelib qarashmayapti? - desa, menejer:
— Bizdagi ofitsiantlarni hammasi sizni talabalaringiz ekan. Shunga “Sen qara, sen qara!”, - deb oshxonada berkinib turishibdi, - dermish.