— Salom xolajon! Akbar uydami, - deb so‘rasa,
— Ha uyda! Lekin ovqatlanyapti. Balki sen ham ovqatlanishni xohlarsan, - debdi.
— Ha xohlayman, - desa,
— Bo‘pti, unda sen ham uyingga borib ovqatingni yegin, keyin kelarsan, - dermish.
— Meni ikkita farzandim bor!
— Mayli, u holda o‘tirib dam olavering!
Shunda birinchi eshshak ikkinchisiga qarab:
— Qara, bizdan ham terisi qalin jonivorlar bor ekan-a? - dermish.
— Siz ishdan bo‘shadingiz! - desa, ishchi:
— Bo‘shadingiz??? G‘alati...!? Qullarni sotib yuborishar edi-ku?!
— Nimadan shikoyatiz bor?
— Shu desangiz, tishim juda yomon og‘riyapti.
— Iye, sizni ginekologik ko‘rikdan o‘tkazdim-ku? Nega tishim og‘riyapti demadingiz?
— Tishimni ildizini qidiryapsiz deb o‘ylabman-da!!!
— Yigirmata janjalga, dugonajon...
— Voy, rossa qimmat ekan-da!?
Bir kishi so‘rabdi:
— Afandi, nega nuqul boyni xatlarini bepul yozib berasan? Axir u senga haq to‘lamaydi-ku?!
Afandi debdi:
— Agar boyni xatlarini yozib bermasam, u menga ko‘p pul to‘lay boshlaydimi???
— Qalbim og‘riyapti, qalbim og‘riyapti, - deb yiqila boshlasa, do‘sti:
— Qanchalar go‘zal so‘zlar...! - deb qarab turaveribdi.
Nariroqda boshqa do‘sti tushunib qolib:
— Ey ahmoq, bor "Tez yordam" chaqir! - dermish.
To‘y tugagach, kuyov go‘shangaga kirmasdan, tashqarida xafa bo‘lib o‘tirgan ekan, dadasi:
— Ha o‘g‘lim, nimaga tashqarida o‘tiribsan, kelinni yoniga kirmaysanmi? - desa,
— Kirmayman, - deb baqiribdi.
— Nega kirmaysan, - desa, o‘g‘li:
— Osh yeganlar kiraqolsin, - dermish.