— Azamatni ko‘rdingizmi?
— Ha, u ahmoq katta yurist bo‘lib ishlayotgan ekan.
— Botir-chi? U qalay?
— U tentak bosh vrach lavozimiga ko‘tarilibdi.
— Sardor qanday ekan?
— Eh, u befahm tadbirkorlikni boshlabdi!
Xotin:
— Qachon siz ham ahmoq, tentak, befahm bo‘larkinsiz-a...?
— Kimga?
— Shuncha yildan beri kimni tanisam, o‘shanga-da...
— Tentak. Menga uylana olmaysan-ku axir!
— Erim ablah,...!
— Xotinim zahar...!
— Nega kamarni taqmadingiz? - desa, haydovchi tirjayib:
— Siz xursand bo‘ling dedim-da, - debdi.
Oradan bir yil o‘tgach, olimlar natijani bilish uchun Sibirga qaytishibdi. Olimlar:
— Ho‘sh, sizlarga bergan mashinamiz yoqdimi? – deb so‘rashsa,
haligi odamlar:
— Ha. Faqat itlarimiz tortishga qiynalishyapti-da... – deyishibdi.
— Akrom aka, to‘xtab turing! Odam kevatti! - baqiribdi avtobus chiptachisi haydovchiga, uzoqdan yugurib kelayotgan yo‘lovchini ko‘rib.
Bir-ikki soniya ham o‘tmay:
— Akrom aka, haydang, ketdik. Proyezdnoy ekan...!
— Qani ayt-chi, quloqlar senga nima uchun kerak? – deb so‘rabdi.
O‘quvchi:
— Ko‘rish uchun, – debdi.
O‘qituvchi:
— Axir, ko‘rish uchun ko‘zlaring bor-ku? – desa,
o‘quvchi:
— Ha, lekin quloqlarim bo‘lmasa, qalpog‘im yuzimni berkitib qo‘yadi-da...- dermish.
Apple va Samsung kompaniyalari.
— Ovqatlanib oldingizmi? – debdi.
Eri bo‘lsa, xotinining jig‘iga tegib:
— "Ovqatlanib oldingizmi?" – debdi.
Xotin:
— Jig‘imga tegavermang?! – desa,
Eri yana:
— "Jig‘imga tegavermang?!" – deb, javob qaytaribdi.
Shunda xotin:
— Seni juda-yam sevaman. Tug‘ilgan kuningga tilla zanjir sovg‘a qilmoqchiman! – desa,
Eri:
— Ha. Ovqatlanib olganman... – dermish.