— Ha, nimalar deb baqirdim o‘zi? Eslay olmayapman!
— "Tashqariga chiqmoqchiman, menga eshikni olib keling!" deb ofitsiantga rossa o‘dag‘aylading...
...— Berishmadi ada...
— Odamlar muncha ziqna bo‘lishmasa. Biror joyi kamayib qoladimi!? ...Kir, ichkaridan o‘zimizni bolg‘ani olib chiq!
— Voy belim, yomon og‘riyapti!
— Kechasi bilan hurrak otganingdan keyin og‘riydi-da!
— Kechasi bilan yana meni tepib chiqding-mi...?
— "Sadaqa balo qaytaradi" deyishgani rost ekan. Ertalab sadaqa qilganim yaxshi bo‘pti-da..., - dermish.
— Katta o‘g‘liga o‘zining mayxonasini, aroqxo‘r kichik o‘g‘liga esa qolgan hamma boyligini qoldirishga qaror qilibdi.
Boyni holidan xabar olgani kelgan do‘sti uning qaroridan xabar topgach, do‘stiga maslahat berib:
— Do‘stim, boyligingni kichik o‘g‘lingga qoldirmoqchimisan? Axir u aroqxo‘r bo‘lsa, bir umr yig‘gan davlatingni olti oyda ichib tugatadi-ku?! – desa,
boy:
— To‘g‘ri. Ammo shaharda bittagina mayxona bor, u ham bo‘lsa katta o‘g‘limga tegishli bo‘ladi! – degan ekan.
— Iltimos, faqat shoshilmasdan haydasangiz. Kecha bir "o‘pka" haydovchi urib yuborgan edi, - deyishibdi.
Haydovchi esa tirjayib:
— Men bo‘lsa sizlarni tanimabman...- dermish.
Besh daqiqadan keyin ofitsiant choy, non va bir piyola sous olib kelibdi. Birozdan so‘ng ofitsiant grilni olib kelsa, haligi odam non bilan sousni yeb bo‘lgan emish. Ofitsiantni qo‘lidagi grilni ko‘rgach:
— Tovuq borligini oldinroq aytsang bo‘lmasmidi?! Men grilga to‘yib olibman, – dermish.
— Onang aylansin jon qizim, juda-yam qiynalib ketding. Yuraqol, xojatxona qayerdaligini ko‘rsataman..., – dermish.
— Maoshimni deyarli hammasini sayyohatga sarflayapman.
— Yo‘l haqqi oshganidan xabarim bor...!
— Yaxshi qiz, bugun kechqurun bo‘shmisiz...? - debdi.
Qiz xursand bo‘lib, — Ha bo‘shman, - deb nozlanib javob bersa, o‘qituvchisi:
— Bo‘lmasa, kechasi o‘tirib savollarga yaxshilab tayyorlaning. Qayta topshirasiz! - degan ekan.