— Oyijon, mana bu pashshadan fil yasab bering.
— Nimalar deyapsan? Esing joyidami o‘zi?
— Axir dadam sizga doim pashshadan fil yasaysan deydilar-ku.
— Ux tы, kakoy koshmar, - desa.
Chol:
— Qizim senga tekkan narsa koshmar emas, nosqovoq, - dermish.
— Nega qaytdilaring? Silarni rosa qidirib, topa olishmadi-ku, - desa.
Ikki jinni:
— Bugun biz repetitsiya qildik, endi ertaga qochamiz, - dermish.
— Bu pullarni nimaga sarflamoqchisiz?
— Qarzlarimni to‘layman.
— Qolganlarichi?
— Qolganlari kutib turishadi...
O‘zbek rusga qarab: "Rahmat, rahmat", - deb qo‘yibdi.
Rus gapini barmenga yana qaytarsa, o‘zbek yana "rahmat, rahmat", - debdi.
Haligi rus hayron bo‘lib barmendan:
— Bu nega menga unday deyapti, kim o‘zi bu?", - desa,
Barmen rusga:
— Bu kishi, mana shu kafening xo‘jayini Abdurahmon-aka bo‘ladi, - debdi.
— Bayramga xotinimga sovg‘a qilmoqchiman.
— Xotining o‘qituvchi emasdiku.
— O‘qituvchi bo‘lmasa ham mening davrimda bir dunyoni ko‘rsin.
— Allo, assalomu alaykum. Sizlar bir insonni o‘z xohishiga ko‘ra armiyaga olib ketasizlarmi?
— Ha, albatta. Siz o‘zi kimsiz? Qayerdan telefon qilayapsiz?
— Men 737-mahbusman. Qamoqxonadan telefon qilayapman.
— Mening maoshimni 2 barobar ko‘tarishingiz kerak. Chunki insonda o‘pka ikkita bo‘ladi.
— Qabul qilamiz, joyingizga boring.
Shundan so‘ng quloq, ko‘z, buyrak shifokorlari ham shuni talab qilishibdi. Hammalarining
talablari qondirildi. Keyin bir shifokor o‘rtaga chiqdi. Rahbarlar so‘radi:
— Siz kimsiz?
— Stomatologman.
— O‘tiring joyingizga!
Yigit qizga:
— Seni millating nima?
Qiz:
— Men bolgarkaman.
Yigit:
— Men esa drelman, - dermish.