— Seni sevaman.
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Seni sog‘indim.
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Qachon ko‘rishamiz?
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Ko‘rishganimizda sanga tilla oberaman.
Qiz:
— Qachon?
Yigit:
— Xa-xa-xa.
— Siz xotiningizni bolta bilan o‘ldirgansiz!
Sud zalidan ovoz keldi:
— «ABLAH!!!».
Sudya:
— Siz yana qaynonangizni ham bolta bilan o‘ldirgansiz.
Sud zalidan yana ovoz keldi:
— «IFLOS!!».
Sudya baqirgan odamga:
— Janob, bu kishining qabih jinoyatlari jahlingizni chiqarayotganini bilaman, lekin yana bir marta baqirsangiz, zaldan chiqazib yuboraman.
— Uzr, janob sudya, man bu kishining 22 yillik qo‘shnisiman. Bu ablahdan har doim bolta so‘rasam, boltam yo‘q derdi.
— Biz bugundan boshlab Nasriddin Afandini eshak boshilik martabasiga muvofiq ko‘rdik...
Afandi o‘rnidan turib poshshoga ta’zim qildi va borib taxtdan ham yuqoriroq bir joyga borib o‘tirdi.
— Ha, Afandi, — dedi poshsho,— nima uchun mendan ham yuqoriroqqa o‘tirdingiz?
Afandi qo‘lini ko‘tarib dedi:
— Taqdirga tan bering, shohim! Men o‘z vazifamni bajarishga kirishdim!
— 200 so‘m sadaqa qiling, - debdi.
Kishi esa:
— Pulim yo‘q edi, - desa.
Boyagi yigit:
— Ishlash kerakda og‘ayni, - dermish.
— Qizingiz, meni xotinim bo‘lishga rozilik bildirdi!
— Hmm, o‘zing aybdorsan, har kun qatnab yurish natijasi shu-da...
Jinnilar:
— EE, qayerga o‘tirasan, joy yo‘qku, - deb o‘tib ketishibdi.
Asli qanaqaligimni bilganlarga esa, iltimos - birov bilmasin-a?!