— Erim har doim avvalgi xotinini gapiradi.
Ikkinchisi esa:
— Yaxshiku, - debdi. Meni erim bo‘lsa doim bo‘lajak xotinini gapiradi.
— Voy, sharmanda, voy dahshat!
— Ha, xotin, tinchlikmi?
— Dadasi, to‘yimizdan oldin siz menga atab yozgan she’rlaringizni qandaydir Ahad Qayum kitob qilib chiqaribdi.
— Yo‘q.ᅠᅠᅠ
— Topsamchi?
— Sizdan o‘ta minnatdor bo‘lardim.
— Dada menga 5000 so‘m bersangiz, kechasi oyim kim bilan uxlaganlarini aytaman.
Otaning jahli chiqib
— Mana 5000 so‘m. Oying kim bilan uxlaganini tez ayt!!!
O‘g‘il:
— Men bilan uxladilar...
Afandi bo‘lsa nima qilishini bilmay aytar edi:
— Non to‘g‘ra desang, to‘g‘ramaydi, qoshiqni qo‘lidan qo‘ymaydi, tog‘orachadan ko‘zini uzmaydi, sal narsaga o‘lib yotib oladi, shu ham sherikmi!
— Sen bunday qimmat bilet uchun pulni qayerdan olding?
— Dadam olib berdi.
— Dadang qani o‘zi?
— Uyda... biletni qidiryaptilar.
— Ukam menga 1 metr aroq ber, - debdi.
Barmen hayron bo‘lib:
— Okam bizda aroqlar metrlab emas, litrlab sotiladi, - desa
— Menga 1 metr berasan, - deb turib olibdi.
Barmenni kallasi ishlab stolning ustiga bir metr uzunlikda aroq to‘kib:
— Mana oka, o‘lchab oling, - debdi
Mast bola, o‘lchab bo‘lib:
— Endi gazetaga o‘rab ber, - dermish...
Agar o‘t yeb ozish mumkin bo‘lganda edi, sigirlar model bo‘lardi...
— Qara bu yerda ham avtobus qatnar ekan, - debdi.
— Ha, men uni egasi o‘lgan deb o‘ylabman.