— Uyalmaysanmi birovni bog‘ida o‘g‘rilik qilgani?
O‘g‘ri:
— O‘zing nimaga xotininga yangi ko‘ylak obermaysan?
Afandi:
— Seni o‘g‘riliging bilan meni xotinimni ko‘ylagini nima aloqasi bor???
O‘g‘ri:
— Gapni kavlasa, gap chiqaveradi-de - degan ekan.
— Pax, Pax, Pax - debti.
Shofer:
— Obbo, kap-katta man tengi odam uyalmay yoshlikdagi o‘yinni o‘ynab yuribsizmi?!
Kliyentni ozgina xafa bo‘lganini ko‘rib:
— Bo‘pti mayli ko‘ngliz qomasin, A- A- A ana o‘ldim bo‘ldimi? Qayeqqa boramiz?
— Pax, Paaax, PPaxtakor Mmim-Metroga.
— Askarlar! Sakragandan so‘ng 10 gacha sanab, ipni tortasizlar. Qani olg‘a!
Bir askar yerga tushib, parashyutni yig‘ishtirayotsa, botqoqda bir askar duduqlanib — s-s-sa-sak-kiz-z-z — deb sanab yotgan emish.
— Ha, tilak so‘ramoqchimisan - desa
Yigit:
— Ha desa,
Baliq:
— Befoyda man oltin baliqmasman, sariq kasal bo‘lib qoganman - debdi.
— T-t-t-t-t...
Ruldagi:
— Tezroqmi?
— T-t-t-t-t...
— Yanayam tezroqmi?
— T-t-t-t-t...
— Bundan ham tezroqmi?
— T-t-t-t-t...
— Bundan tez yurolmayman!
— T-t-t-t-t-yeshavoy tushib qoldi!!!
— Yalang‘och, qasrning tomiga chiqib, tong otguncha tursangiz ikki yuz tanga mukofot beraman!
Afandi shartga rozi bo‘lib, shom vaqtida kiyimlarini yechdi-da qasr tomiga chiqib ketdi. Sovuqda qotib qolmaslik uchun u o‘zi bilan katta bir toshni olib chiqib, tong otguncha toshni u yoqdan-bu yoqqa yumalatib chiqdi.
Podsho va a’yonlar Afandini sovuqda qotib o‘lgan deb o‘ylagan edilar, Afandi esa, ertalab tomdan sog‘-salomat tushib podshoga ta’zim qildi hamda va’da qilingan tangalarning berilishini talab qildi. podsho so‘radi:
— Mulla Nasriddin, kechasi ko‘zingizga o‘t ko‘rinmadimi?
— Tog‘ning tepasida yiltillagan o‘t ko‘rindi,— dedi Afandi.
— Shartni buzibsiz, o‘sha o‘tga isingansiz, shuning uchun sizga tanga berilmaydi!—dedi-da, podsho Afandini haydab chiqardi. Yozda podsho vaziri bilan ovdan qaytishda nihoyatda chanqab, choy ichish uchun Afandining xovlisiga kelishdi. Afandi ular oldiga talqon qo‘ydi va dasturxonga qistay boshladi.
— Tashnalikdan o‘lar holatga keldik, choy qaynatib chiqing,— buyurdi podsho. Afandi «xo‘p bo‘ladi» dedi-da, uyiga kirib ketib, qaytib chiqmadi.
Podsho Afandining orqasidan kirib qarasa, u qumg‘onni uzun yog‘ochga ilib qo‘yib tagidan o‘t yoqmoqda. podsho hayron bo‘lib so‘radi:
— Yog‘och uchida turgan qumg‘on ham yerdan o‘t yoqqanda qaynaydimi?
Afandi beparvo javob berdi:
— Qasr tomida turib, tog‘dagi olovga isinsa bo‘lar ekan-ku, yerdan yoqilgan o‘tga yog‘och uchidagi qumg‘on qaynamas ekanmi?!
— Menga ayolni qadrlash degan kitob kerak edi, shuni topib bersez..
— Fantastika kitoblari chap tarafda...
— Allo dadang qani?
— Dadam hammomda!
— Oying qani?
— Oyim ham hammomda!
— Oyingmi, dadangmi hammomdan chiqsa menga telefon qilishsin!
— Ular hali beri chiqishmaydi, chunki mendan vazelin so‘rashganda, men bilmay "superkley" berib yuboribman.
— Ha, qizim.
— Dadam xizmatkor opani "farishtam” — dedi. Xizmatkor opa endi qachon uchadi?
— Iye, rostan-a? Unda bugunoq uchadi.
— Dadasi namuncha ko‘p ichasiz, nima bo‘ldi sizga, ilgari bunaqangi ko‘p ichmasdis.
Er:
— Xotin o‘zim uchun ichmayapman, do‘stlarimni sog‘ligi uchun ichyapman. Katta shaharda kar’era qilish uchun ko‘p ichmasang bo‘lmas ekan..
Xotin:
— Qani dadasi limmo-lim qilib, ikkalamiz birgalikda ichaylik.