Аёллар ҳақида латифалар
— Ярим кечаси бу аҳволда қаерга кетаяпсан?
— Ичкиликнинг зиёни ҳақида маъруза эшитгани.
— Кечаси учда қайси бекорчи сенга маъруза ўқиб беради?
— Хотиним билан қайнонам...
— Ҳа, нега келдингиз? - дебди.
Эри бўлса ўзини йўқотиб:
— Нонушта қилгани..., - дермиш.
— Нималар деяпсиз? Кимни боласи бу? Бизни ўғлимиз мактабга чиққанига 2 йил бўлди-ку!
— Азизим, тушимда менга тилла занжир совға қилган эмишсиз. Бу нимани англатаркин-а?
— Кечқурун биласан, - дебди эри.
Хотин эрининг келишига чиройли дастурхон безатибди-да, ўзи ҳам ясаниб олибди. Эри келиши билан нозланиб эркаланиб:
— Менга нима олиб келдингиз?, - деса, эри:
— Мана, “Тушлар таъбири” китоби. Ушла, бу сенга! Бошқа бошимни қотирма!, - дермиш.
— Сизга хизматкор бўлиш жонимга тегди, ажрашаман.
— Йўқ, сен бўшатилдинг!
— Мени ташлаб кетяпсизми?! Мен ҳам тез орада ўлсам керак...!?
Эри зўрға кўзини очиб хотинига:
— Шошилма хотин! У ёқда бироз дам олишга имкон бер!!! - дермиш.
— Кеча қаерда тунадингиз?
— Нодирникида.
Хотини тезда Нодирга телефон қилиб:
— Эрим кеча сизларникида тунадими?
— Ҳа, ҳозир ҳам ухлаб ётибди.
— Адажониси бугун турмуш қурганимизга 25 йил бўлди, қўй сўйиб ис чиқазворайлик, - деса
— Эри қўйда нима айб, аммангни сўйиш керак, 25 йил олдин амманг бизни учраштирган, қўй эмас.
— Гапирмаяпти-ку?! - дебди чол.
— Ҳозир чекиб олсин, кейин гапирар, - дермиш кампир.