Аёллар ҳақида латифалар
— Хотин сен эркак бўлганингда нима қилар эдинг?
Хотини:
— Ўзингиз-чи? - дермиш.
— Ўйнаш дегани носга ўхшаган бир нарса, ҳумори тутганда чекилади-ю, кейин туфлаб кетилаверади, синглим. Минг марта шукур қилингки, сиз эрингизнинг носқовоғисиз.
— Қаранг, шу йигитни мен 5 йил аввал ташлаб кетган эдим. Ҳанузгача ичиб юрибди.
Эри ишонгиси келмай:
— Қўйсанг-чи, ҳеч ким бунчалик узоқ нишонламайди-ку...!? - деган экан.
— Ҳафта бошидан янги ҳаёт бошламоқчимиз. Мен озишни бошлайман, аданг чекишни ташлайди. Сен нима қилмоқчисан?
— Мен ўқишни ташламоқчиман!
— Дадажониси, мени ҳозир ҳам аввалгидек яхши кўрасизми?
— Йўқ, унчалик эмас.
— Вой, нима учун?
— Кейинги пайтда кўзим яхши кўрмаяпти.
— Сенга неча мартта айтаман ёпиб юр деб. Нуқул очиқ қолаверади. Бепарвосан! Уят эмас-ми?, ... Яна нон қотиб қолибди!
— Нега Аҳмаджон деган йигитга турмушга чиқишни хоҳламаяпсан?
— Ойи, ахир у малласоч-ку!
Ота гапга аралашди:
— Ўша йигитга турмушга чиқавер, қизим! Сен билан бир йил яшаса, сочи оқариб кетади, жавоб!
— Ичибсан-ку майли-я, лекин нега белингда тирноқ излари туширилган?
Эри бўлса:
— Айтсам ишонмайсан! Ичиб олиб юролмай қолгандим, бургут уйгача ташлаб қўйди...
— Қайси биримизни кўпроқ севасиз?
— Икковингни-ям бирдек севаман, - дебди афанди.
— Агар иккала хотинингиз чўкаётган бўлса, кимни биринчи қутқарасиз? - сўрабди яна хотини. Афанди бўлса:
— Сен сузишни биласан-ку..., - дермиш.