Эр-хотин ҳақида латифалар

Бир куни аёл эрини ёнига келиб:
— Қаранг дадаси, армияда менга ёзган хатларингизни топиб олдим, - дебди.
Эри хатлардан бирини ўқий бошлабди:
“Мени гўзалим! Сени соғиндим. Яқинда хизматим тугайди. Қайтиб борганимда сен билан ҳар доим учрашадиган жойимизда кўришамиз...”
Эр хатни ўқишдан тўхтаб, хотинини дўппослай бошлабди.
Хотини:
— Нима бўлди дадаси?! – деса, эри:
— Булар нима? Ахир мен армияга бормаганман-ку!? – дермиш.
Бир кун эр-хотини уришиб қолибди.
Эри бир варроқ қоғоз олиб, хотинига “Хотин, эртага мени соат 8:00 да уйғотгин” деб хат ёзиб столга қўйиб ухлашга ётибди.
Эрталаб туриб, соатга қараса 10:00 бўлганмиш. Ошхонага чиқиб, стол устида бир вароқ қоғозни кўрибди. Унга хотини шундай деб ёзиб кетган экан:
“Дадаси туринг, соат 8:00 бўлди”.
Бир куни афанди анҳор ёнидан ўтиб кетаётса, сувга чўкаётган болани кўриб қолибди.
Афанди сувга сакраб, уни қутқариб олиб, уйига олиб борибди.
Болани ташлаб кетаётса, ота-онаси унга раҳмат ҳам айтмабди.
Афанди кўчага чиқса, бир пайт болани отаси орқасидан югуриб чиқибди.
Шунда афанди:
— Майли, қўяверинг, ҳожати йўқ... Мен болангизга чин дилдан ёрдам бердим, - деса, отаси:
— Боламни бошида шапкаси бор эди, қани? – дермиш.
Самарқандлик бир опахон магазиндан шифонер олиб келиб, уйига жойлаштирибди.
Опанинг кўчасидан трамвай ўтар экан, трамвай ҳар ўтганда шифонерни эшиги очилиб кетаверибди. Опахон хуноб бўлиб, қўшни уста амакини айтиб чиқиб, тузатиб беришини сўрабди.
Уста сабабини билиш учун шифонер ичига кириб ўтирса, аксига олиб опанинг эри келиб қолибди.
Янги шифонерни кўриб, эшигини очиб қараса ичида қўшни амаки ўтирибди.
Шунда эр аччиғи чиқиб:
— Ҳой, аблаҳ! Бировнинг ётоқхонасида, шифонерни ичида нима қилиб ўтирибсан?, - деса.
Уста:
— Э, қўшнижон айтсам барибир ишонмайсиз, трамвай келишини кутиб ўтирибман, - дермиш.
5 ёшли бола подшоҳ, султонлар ҳақида китоб ўқиб туриб онасига:
— Мен ҳам катта бўлсам, 5та хотиним бўлади. Биттаси киримни ювади, биттаси уй тозалайди, яна бири овқат қилади, - деса
Онаси:
— Сан қайси бири билан ухлайсан? - дебди
— Ман ҳеч қайси бири билан ухламайман, ман ойижоним билан ухлайман, - дебди.
Онасини кўзлари ёшланиб: "Ўзимни меҳрибоним, ғамхўрим, - дебди,
— Унда 5та хотининг ким билан ухлайди? - деса
— Адам билан ухлайди ҳаммаси, - дебди
Отасини кўзлари ёшланиб:
— Ўзимни меҳрибоним, - дермиш
Қайнона куёвига:
— Агар сен мени эрим бўлганингда, сенга заҳар берган бўлардим, - деса.
Куёв:
— Агар сиз мени хотиним бўлганингизда, ўша заҳарни ўзим ичган бўлардим.
Қадрли аёллар! Агар сиз 6 март куни совға олсангиз демак сиз у эркакнинг — хушторисиз… Агар 7 мартда совға олсангиз — сиз унинг хамкасбисиз… Агар 8 мартда совға олсангиз — сиз унинг севимли аёлисиз… Агар умуман совға олмасангиз — сиз унинг хотинисиз!!!
Бир тўйда ярим тунгача базм бўлибди-ю охири ўртакаш бир отахонни ўртага чақириб:
— Отахон дуо қилиб беринг, - дебди.
Отахон ўртакашни олдига келса, ўртакаш отахонни қулоғига замонавий BLUETOOTH микрофонни тақиб гапиринг, - дебди.
Отахон ўртакашга қараб:
— Менга микрофон бер, - деса.
Ўртакаш:
— Отахон гапираверинг ҳамма эшитяпти, - дебди.
Отахон жаҳли чиқиб:
— Микрофон бер-э, - деса.
Ўртакаш отахонни қўлига битта стаканни бериб, мана микрофон энди гапиринг, - деса.
Отахон гап бошлабди:
— Мана бугун жиянимиз Абдусаттор... жиянимиз Абдусаттор, - дебди-ю.
Келинни исми эсидан чиқиб қолиб, стаканни орқасига яшириб, ўртакашга қараб:
— Ану алвастини исми нимайди, - дермиш.
— Хотинжон, илтимос менга қараб ёт.
— Йўқ, қарамайман, сиз саримсоқ егансиз!
— Сен эса ётишдан олдин, бир коса нохат шўрва ичдинг, нафас ололмаяпман.
Хотин эрига нолибди:
— Билганимда, сизгамас, шайтонга турмушга чиқардим!
Эри:
— Ака-сингиллар турмуш қуришмайди, - дермиш.