Оила ҳақида латифалар

Хотин эрига:
— Адаси, ўғлингизга ўзингиз тушунтиринг. Уни севимли кучуги ўлиб қолди...
Отаси:
— Ўғлим, бу ёққа кел! Турникда тортина оласанми? Бир, икки, уч, ..., ўн. Нимага тўхтадинг?
— Тамом бўлдим ада...
— Ўғлим, сен яхши кўрган кучугинг ҳам тамом бўлди!!!
Кичкина болакай:
— Ойижон қорним очди? Ойижон чанқадим! Ойижон ўйинчоғим қани? Ойижон ухлатинг! Ойижон ..., - деяверибди.
Телевизор кўриб ётган адаси эса:
— Яхши-ям ойижон эмас эканман, - дермиш.
Араб шайхи юртидан чиқиб кетаётиб, божхона кўригидан ўтмоқда.
Божхона ходими:
— Ўзингиз билан қимматбаҳо нарсаларни олганмисиз?
Араб шайхи:
— Ҳа. 145 кг олтиним бор. Олиб кетсам бўладими?
Божхона ходими:
— Йўқ, мумкин эмас!
Араб шайхи ёнида турган хотинига қараб:
— Эшитдингми? Сен қоладиган бўлдинг.
Психолог аёл кишидан сўрабди:
— Қайси аёл эрини қандай бўлса шундайлигича қабул қилади?
Аёл:
— Фақат ер қабул қилади, - деб жавоб берган экан.
Ишдан ғамгин қайтган эридан хотини сўрабди:
— Нима бўлди?
— Биласанми, бугун қанақа кун? – дебди эри.
— Йўқ, - ҳайрон бўлиб жавоб берибди хотин.
— Бундан 20 йил аввал, мактабда ўқиб юрган пайтларимиз... Иккаламиз отангни қимматбаҳо машинасини ҳайдаб кетиб, уриб олганмиз. Пачоқ бўлган машинасини кўрган отанг “ёки машинамни пулини ҳар ойда фалон сўмдан тўлаб борасан ёки шу қизимга уйланасан” дегандилар... – дебди эри.
Хотини яна тушунмай:
— Ҳўш, нима бўпти. Нега шу воқеани бугун эслаяпсиз? – деса, эри афсус билан:
— Агар ўшанда отангни биринчи шартига рози бўлганимда, бугун машинани пули тўлаб қутулган бўлардим! – дермиш.
Хотин эрини дўконга жўнатаётиб тайинлабди:
— 1 та буханка нон олингда, тухумни сўранг. Бор бўлса, 10 та олинг!
Эри дўконга кириб сотувчига дебди:
— 1 та буханка беринг. Тухум борми?
— Бор, - дебди сотувчи.
— Унда 10 та буханка берасиз, - дермиш эри.
Эрим қафасдаги конорейкаларга дон, сувдан ташқари олма, банан, қулупнай, қизил сабзи, қайнатилган тухум беради. Ёмғир ёққанида қафасни иссиққина уйга олиб киради. Ҳаво яхши бўлса қафасни ҳовлининг энг баҳаво жойига илади.
Шу қушларга айланиб қолгим келяпти...!
Жуда қалин дугоналар суҳбатлашмоқда:
— Биласанми, эрим мени “Қуёнчам” деб чақира бошлади.
— Ахир бу зўр-ку!
— Нимаси зўр?! Эрим исмимни унутиб қўйганга ўхшайди....!
Қизни уйига совчилар келибди. Қизнинг онаси йигитни онасидан сўраётганмиш:
— Ўғлингиз оилани боқа оладими?
— Ҳа, албатта. Ахир бу уни вазифаси...!
Қизни онаси яна сўрабди:
— Яхшилаб ўйлаб кўринг! Ахир биз оилада 8 кишимиз!
Хотинининг жанжалларидан тўйиб кетган эр ортиқ бундан яшаб бўлмаслигини тушуниб етибди. “Бир нима қилишим керак!” деб ўйлабди-да, шартта деразани очиб токчага чиқибди. 6-қаватдан пастга қараб турса, хотини чиқиб қолибди:
— Нима қиляпсиз, адаси? – дебди хотини.
— Хайр хотин! Ортиқ сен билан яшай олмайман! Жонга тегди! Ҳозир ўзимни шу ердан ташлайман! – дебди эри.
Хотини югуриб ошхонага кириб кетибди. Зум ўтмай, қўлида ахлат челак билан чиқиб дебди:
— Адаси шуни ҳам олиб кетинг. Барибир пастга кетяпсиз-ку...!