Ўзбекона ҳақида латифалар
— Даданг шунча маош оладими?
— Йўқ, дадам ҳам шуни хоҳлайди.
— Боғбон ухлаганда ва ити боғлаб қўйилганида.
Шифокор кўригида:
— Айтинг-чи доктор, менга шу пуллик операцияни қилиш зарурми?
— Албатта! Бу операциясиз умуман Амирсойга бориб бўлмайди.
— Мен Амирсойга боришни хоҳламайман!
— Сиз ҳақингизда гапирмадим...
— Ахир пулларингизни ҳозиргина олиб кетдингиз-ку?! - дебди банк ходими.
Отахон унга:
— Ҳамма пулларим жойида турганмикан деб санаб кўрдим-да болам, - дермиш.
Талаба йигит ёзги сессиялардан сўнг отасига телефон қилиб:
— Дада, "Бешикдан қабргача илм изла" деб айтар эдингиз...
Отаси:
— Ҳа, ўғлим шундай. Нимага сўраяпсан?
Ўғли:
— Мен яна имтиҳонлардан ўта олмай, кейинги йилга қолдирилдим.
Ёнидаги йигит:
— Нега дарвозани тепдинг? - деса, йигит:
— Шундай қилсам, қўли банд экан, қуруқ қўл билан келмаган деб ўйлайди-да кейин дарвозани очади, - дебди.
"Яхши нарса экан. Қариндош-уруғинг билан гаплашасан, кўришасан-у, дастурхон, тоғора деганларини қилиш шарт эмас экан".