Ўзбекона ҳақида латифалар
— Юзимга қарашга энди қандай чидайсиз? – дебди хотини.
Эр бўлса унга:
— Ҳечқиси йўқ онаси, шунча йил чидаб келяпман, бу ёғи ҳам қарайвераман, - дермиш.
— Нимага сен беморларингдан қандай машинаси борлигини сўраяпсан? Буни касалликка нима алоқаси бор?
— Эҳ дўстим, шунга қараб беморимдан қанча пул олишни мўлжаллайман-да!
— Нега кайфиятинг йўқ?
— Хотиним билан уришиб қолдим.
— Нега уришдинг?
— Янги кўйлак сотиб олган экан. "Мени семиз кўрсатмаяптими?" деб сўради.
— Сен нима дединг?
— Тўғрисини айтдим.
Ишдан қайтган эр овқатланишга ўтирса, хотини сўрабди:
— Пайпоғингизни алмаштирмадингизми?
— Алмаштирдим, - дебди эри.
— Ишдан кийиб келган пайпоқни ечинг! - дебди яна хотини.
— Ечганман хотин, - деса, хотини:
— Унда нега бунақа ҳид келяпти? - дебди.
Эри:
— Шунақа қилишингни билиб, ечган пайпоғимни чўнтагимга солиб олган эдим, кўрсатаман деб, мана, - дермиш эри.
— Ёшим ҳам бир жойга бориб қолди-ю, жуда ҳаётга интилишим катта. Узоқроқ умр кўргим, бир нималар қилгим келади. Нима қилсам экан-а?
Таниши отахонга дебди:
— Банкдан кредит олинг, уни ойма-ой тўланг, болаларни контрактини тўланг! Ўшанда ўз-ўзидан бу ҳиссиётларингиз йўқолади...