Талабалар ҳақида латифалар
Шунда домла пора олишдан қўрқиб, шпаргалкангизга тегмайди...
— Ҳой, Эшмат! Дарсга қулоқ солмай, нималарни ўйлаб ўтирибсан?!
Эшмат:
— Стипендиямни ҳисоблаябман.
Устоз:
— Коллежда стипендия олмайсан-ку?!
Эшмат:
— Дастингиздан орзу ҳам қилиб бўлмайди-я...
Орзиқиб кутаман ҳар куни сени,
Узоқдан кўрганда кўзларимда нам.
Ҳеч кимга бермайман ҳеч кимга сени,
Мени қадрдоним - стипендиям!!!
Ҳаммаси кўнгилдагидек ўтди. Талаба ўзида йўқ ҳурсанд. Профессорга фахр билан:
— Менимча, ҳаммасини тўғри бажардим.
Профессор:
— Яширмайман, ростдан ҳам ҳаммаси тўғри бўлди. Лекин охирида чақалоқни орқасига, уриш керак эди, чақалоқни..
— Сен тўғри келасан, юр иш бор, - деб уни олиб кетибди.
Студентни ҳайвонот боғига олиб боришибди. Ҳайвонот боғи директори:
— Ука сенга 200 минг сўм бераман, ҳайвонот боғига комиссия келаяпти, маймунимиз ўлиб қолганди. Туппа тузук маймунга ўхшайдиган бола экансан, комиссия кетгунча маймуннинг ниқобини кийиб, маймун бўп тур, - дебди.
Студент рози бўлибди.
Комиссия келибди. Студент "бу зўр маймун экан", - ўйласин деб каратега тушиб томоша кўрсатаётганмиш. Комиссия аъзоларидан бири:
— Бу каратист маймун экан, келинглар шер билан уриштирамиз, - дебди.
Шерни маймуннинг қафасига қўйворишибди. Шер студентга ўкириб яқинлаша бошлабди.
Студент бурчакда. Шер яқинлашган сари, студентнинг иштони оғирлашармиш. Ниҳоят шер студентнинг ёнига келиб:
— ўўў, қўрқма братишка, менам ТОШМИда ўқийман, - дермиш
Талаба: Домла келинг яхшиси мен сизга бир савол бераман, топсангиз зачёткамга баҳоимни қўймайсиз, тополмасангиз 5 баҳо қўйиб берасиз.
Ўқитувчи: Ҳўп, эшитайликчи...
Талаба: Нима қонуний-ю, мантиқий эмас, нима мантиқий-ю, қонуний эмас, нима қонуний ҳам эмас, мантиқий ҳам эмас?
Ўқитувчи саволга жавоб беролмай баҳосини қўйиб берди.
Ўқитувчи: Қани энди жавобни ўзингиздан эшитайликчи...
Талаба: Сиз хотинингиз билан ЗАГСдан ўтгансиз — бу қонуний, лекин сиз 70 ёшдасиз, хотинингиз 20 ёшда — бу мантиққа тўғри келмайди. Сизнинг хотинингизни жазмани бор — бу мантиқий, лекин қонунга хилоф иш қиляпти — бу қонуний эмас. Сиз ҳозиргина ўша хотинингиз жазманига баҳо қўйиб бердингиз — бу қонуний ҳам эмас, мантиқий ҳам эмас.
— Домлажон, майлими сиз билан бир столда ўтириб, овқатлансам? - деса, деканни жаҳли чиқиб:
— Қаерда кўргансан бургут билан каламушни бирга овқат еб турганини, - дебди.
Шунда талаба бир кулиб қўйибди-да:
— Унда сиз овқатингизни еяверинг, мен учиб кетақолай, - дермиш.
Биринчи талаба:
— Ана кимдир гўшт қовуряпти, - деса.
Иккинчи талаба:
— Қанақа гўшт, мани сигаретимга пашша қўнди, - дермиш.
Барча талабалар имтиҳон жавобларини топшириб кетишибди. Ҳалиги талаба ҳали ҳам танга ташлаб ўтирганмиш. Домлани сабри чидамай, талабани ёнига бориб:
— Имтиҳон вақти тугади. Жавобларни белгилашга улгурдингизми, - деса, талаба:
— Ҳа улгурдим, - дебди, - қайта текшириб чиқяпман, - дермиш.
— Сен шаҳарни мендан яхшироқ биласан. Темурийлар музейи қаерда?
Дўсти кўп ўйланиб ўтирмай:
— Албатта биламан. 1000 сўмлик пулни орқа тарафида турибди-ку, - дермиш.