Устоз-шогирд ҳақида латифалар
— Сен шу аҳволда катта бўлсанг ким бўласан?!
Шунда ўқувчи:
— Мен катта бўлсам, қурувчи бўламан! Бурчаги йўқ синф хоналар қураман...
— Айтинглар-чи, кимсасиз оролга ўзингиз билан нима олиб кетган бўлардингиз?
— Мен оч қолмаслик учун бир қоп буғдой олиб кетардим, - дебди Маъруф.
— Мен эса битта хизматкор ва шароб тайёрлаш учун узум кўчатини олиб кетган бўладим, - дермиш Шариф.
Шунда Хамид ўрнидан туриб:
— Мен оролга ўзим билан Маъруф ва Шарифни олиб кетган бўлардим, - деган экан.
— Ўқиб, талабаликни олтин даврини топдингми?
— Йўқ, - жавоб берибди талаба.
— Нонга пулинг қолмаган пайт - ўша олтин давр бўлади. Қолгани эсдан чиқиб кетади, - деган экан ўқитувчи.
— Айтчи Ҳасан катта бўлсанг ким бўласан?
— Мен катта бўлсам бой бўламан, пулларим кўп бўлади, хотин оламан, унга машина, уй, яхта тиллолар обераман! Чет элларга айлангани обкетаман!
— Яхши молодец! Сенчи Акбар сен ким бўласан?
— Мен Ҳасанни хотини бўламан!
— «Қанд» сўзини қўшиб бир гап туз-чи!
— «Эрталаб қаҳва ичдим».
— Бу гапда «қанд» сўзи йўқ-ку?
— Қанд қаҳванинг ичида эриб кетган-да!
— Сен нега иншо ёзмаяпсан?
— Котибамни кутаяпман, - дермиш.
— Йўқ!, - дебди ўқувчи.
— Нега?
— Ўзингиз айтгансизку, "Бировни мактубини ўқиш ёмон одат" деб, - дермиш.
— Нега скат япалоқ?
Ўқувчи жавоб берди:
— Чунки скатни устига кит ўтирган.
Ўқитувчи:
— Унда нега денгиз отчасини кўзлари чақчайиб қолган, деса
Ўқувчи:
— Отча кит скатни устига ўтирганини кўриб қолганда, дермиш
— Мени дадам сеҳргар.
— Қанақасига?
— Ойлик маошлари 1 миллион бўлса ҳам ҳар ой 5 миллионлик ҳаражат қиладилар. Қолган пулни қаердан оладилар билмайман...
— Устоз мен бир қизни севаман. У қиз мени севадими-йўқми, буни билмайман, - дебди.
Устоз жавоб берибди:
— Сен унга бир латифа айт! Кулса, у сени севади. Кулмаса севмайди, - дебди.
Қизга латифани айтиб берса, кулмабди. Лекин йиғлаб юборибди...