— Meni bolalarim qorboboga xat yozishni allaqachon boshlab yuborishdi.
Qorbobo esa ularni yonginasida o‘tirib, sovg‘alar narxini hisoblab aqldan ozay deyabdi.
Ko‘chadagi e’lonlardan biri:
"Eringiz remont qilgan jihozlarni tuzatib beramiz!" - rosa kuldim, lekin ehtimolshart telefon raqamini yozib oldim.
Bir kuni sanatkor er to‘ydan kelib, xotiniga:
— Mana yigirma ming so‘m! Olib qo‘y! Bu pullar dutorimni ikkita torini hurmati. Har biriga o‘n mingdan berishdi, - desa, xotini o‘ylanib turib:
— Chang chaladigan sanatkorga erga tegsam bo‘larkan, - dermish.
Besh yoshli qizaloq xonani burchagida turib, onasiga debdi:
— Oyijon, shu ishingiz to‘g‘rimi?
— Yomon hulqing uchun seni jazoladim. O‘sha joyda tur!
— Yosh bo‘la turib, shu burchakda, siz haqingizda yomon fikrlay boshlayapman! Yaxshi emas, oyijon!
Maktabdan qaytgan qizidan otasi so‘rabdi:
— Ho‘sh qizim, maktabingda nima yangiliklar?
Qizi:
— Maktabimiz yonidagi somsaxonada narxlar oshibdi ada...
Ikkita jinni tortishib qolishibdi.
Birinchisi olma daraxtiga qarab turib:
— Bu yil mana shu daraxt ikki tonna olcha beradi, - debdi.
Ikkinchisi esa:
— Yo‘q, bu daraxt bu yil bir tonna shaftoli beradi, - debdi.
Shu payt shifokor kelib qolibdi. Suhbatni eshitib turib:
— Axir, bu daraxt anor-ku! - dermish.
Afrosiyob poyezdida Buxoroga ketayotgan yo‘lovchi yoniga nazoratchi kelib debdi:
— Sizni biletingiz oddiy poyezd uchun. Bu - tezyurar poyezd. Marhamat qilib qo‘shimcha to‘lov qilsangiz!
Yo‘lovchi pinagini buzmay:
— Men shoshilayotganim yo‘q. Mashinistga ayting, sekinroq ketaversin!!!
Maktabda o‘qib yurganimda dam olish kunlarini orziqib kutardim. Yakshanba — dam olardim.
Institutda o‘qigan paytimda menga baribir edi. Chunki faqat sessiya vaqtida o‘qirdim.
Hozir menga umuman farqi yo‘q. Chunki bir yilda 365 kun ishlayman.
Televizordagi reklamadan:
“Har tong uyg‘onganingizda o‘rningizga qahva olib kelishsa yaxshi. Lekin o‘rindig‘ingiz bilan siz istagan kafega eltib qo‘yishsa, undan-da a’lo bo‘ladi!”.
— Agar men boshimni pastga, oyog‘imni osmonga qilib tursam, qon boshimga keladimi?
— Albatta, janob.
— Unda nega tik turganimda, qon oyoqlarimga to‘planib qolmaydi?
— Chunki oyoqlaringizni ichi bo‘m-bo‘sh emas-da!