Qorbobo esa ularni yonginasida o‘tirib, sovg‘alar narxini hisoblab aqldan ozay deyabdi.
"Eringiz remont qilgan jihozlarni tuzatib beramiz!" - rosa kuldim, lekin ehtimolshart telefon raqamini yozib oldim.
— Mana yigirma ming so‘m! Olib qo‘y! Bu pullar dutorimni ikkita torini hurmati. Har biriga o‘n mingdan berishdi, - desa, xotini o‘ylanib turib:
— Chang chaladigan sanatkorga erga tegsam bo‘larkan, - dermish.
— Oyijon, shu ishingiz to‘g‘rimi?
— Yomon hulqing uchun seni jazoladim. O‘sha joyda tur!
— Yosh bo‘la turib, shu burchakda, siz haqingizda yomon fikrlay boshlayapman! Yaxshi emas, oyijon!
— Ho‘sh qizim, maktabingda nima yangiliklar?
Qizi:
— Maktabimiz yonidagi somsaxonada narxlar oshibdi ada...
Birinchisi olma daraxtiga qarab turib:
— Bu yil mana shu daraxt ikki tonna olcha beradi, - debdi.
Ikkinchisi esa:
— Yo‘q, bu daraxt bu yil bir tonna shaftoli beradi, - debdi.
Shu payt shifokor kelib qolibdi. Suhbatni eshitib turib:
— Axir, bu daraxt anor-ku! - dermish.
— Sizni biletingiz oddiy poyezd uchun. Bu - tezyurar poyezd. Marhamat qilib qo‘shimcha to‘lov qilsangiz!
Yo‘lovchi pinagini buzmay:
— Men shoshilayotganim yo‘q. Mashinistga ayting, sekinroq ketaversin!!!
Institutda o‘qigan paytimda menga baribir edi. Chunki faqat sessiya vaqtida o‘qirdim.
Hozir menga umuman farqi yo‘q. Chunki bir yilda 365 kun ishlayman.
“Har tong uyg‘onganingizda o‘rningizga qahva olib kelishsa yaxshi. Lekin o‘rindig‘ingiz bilan siz istagan kafega eltib qo‘yishsa, undan-da a’lo bo‘ladi!”.
— Albatta, janob.
— Unda nega tik turganimda, qon oyoqlarimga to‘planib qolmaydi?
— Chunki oyoqlaringizni ichi bo‘m-bo‘sh emas-da!