Bir ayol farzand tug‘ishda chaqaloqni yuqori tezlikda tug‘armush! Doktorlar bolani ushlab qololmay bola mayib bo‘lib qolarkan. Shunda chora topilibti. Futbol darbozabonini olib kelishibdi. Bola "PAQ" etib uchib chiqibdi. Chaqaloqni ushlab qolgan darvozabonni doktorlar olqishlashdi. Darvozabon kasbiga sodiq qolib "ochilila" deb bolani maydonga tepib yuboribdi.
— Ayting-chi, omonatingizni qayerda saqlaysiz?
— Orzularimda…
Yoshi ellikdan oshgan, soch-soqoli oqargan odam yosh bir qizga uylanibdi, sartaroshga borib:
— Usta, yaqinda uylandim. Sizga malol kelmasa, shu sochimdagi, soqolimdagi oqlarni olsangiz, - debdi.
Sartarosh pinagini buzmay mijozning soch-soqolini tagidan qirtishlab olibdi. So‘ng olingan sochlarni haligi kishining oldiga qo‘ydi.
— Kechirasiz, juda shoshilinch ishim chiqib qoldi. Sizga malol kelmasa, oqlarini ajratib tursangiz, - deb chiqib ketibdi.
Bir kuni ota erka qiziga debdi:
— Bor hovlilarni supur.
Qiz:
— Vooy, - debdi.
Shunda ota:
— Unda idishlarni yuvib qo‘y.
Qiz:
— Vooy
Ota achchiqlanib debdi:
— Yana bir marta voy-voylasang erga berib yuboraman.
Qiz:
— Voy-voy-voy-voy!
10 yoshli bola dadasidan so‘rayapti:
— Dada, fonarigim qani?
— Fonarni nima qilasan?
— Uchrashuvga ketyapman.
— Men uchrashuvga fonar olib bormasdim...
— Ko‘rdingizmi, qorong‘ida kimni tanlagansiz!!!
Bir kuni yigit qizga qarab:
— Shirinim meni, asalim, sen osmondan tushgansan, - desa,
Qiz:
— Voy, bo‘larakanu shunaqa shirin gaplar gapirsayam, hadeb so‘kmasdan...
Yigit:
— Ha, faqat yerga beting bilan tushgansanda, - dermish
Poshsho saroyidagi hamma a’yonlar Afandini yomon ko‘rardilar. Ular poshshoga Afandining ustidan g‘iybat qilishar, uning haqida turli-tuman uydirmalar tarqatishar edi. Biroq Afandi bilan uchrashganlarida hamisha o‘zlari sharmanda bo‘lishardi.
Bir kuni ular to‘planishib poshshoning oldiga kirishdilar-da, Afandining og‘zi sassiqligiga uni ishontirmoqchi bo‘lishdi. Ig‘vo ustiga tasodifan Afandi kelib qoldi. A’yonlarning rangi-quti o‘chib, damlari ichiga tushib ketdi.
Poshsho haqiqatni bilmoqchi bo‘lib Afandidan so‘radi;
— Qani, yaqinroq o‘tirchi, a’yonlar senga qattiq kasallik yo‘liqqan deydilar, rostmi?
— Shohim, ularning hammasi mening qadrdon do‘stlarim, ular yolg‘on gapirishmaydi, eshitaychi, ular nimalar deyishdiykin?
— Bularning aytishlaricha, sening og‘zing yomon sasib ketgan emish.
— Ularning gaplari juda to‘g‘ri, shohim,— dedi Afandi,— hozirgacha men ularning xiyonati, ahmoqona qiliqlarini birovga aytmay ichimga yuta berganimdan, o‘sha illatlar ichimda sasib, og‘zimdan chiqmoqda.
— Alla bolam, uxla shirin tushlar ko‘r, hoynahoy tushingga oppoq quyonchalar kirsa kerak-a?
— Yo‘q, avval: "Kango'ni reklamasi ketadi".
Afandi yarim kechada o‘zi yolg‘iz aylanib yurgan edi, mirshab ushlab oldi:
— Bemahalda nima qilib yuribsan?—so‘radi mirshab.
— Uyqum qochdi,— javob berdi Afandi,— shuni qidirib yuribman.
Ko‘p qavatli uylardan birida yashovchi bir odamni uyini tarakan bosib ketibdi. Haligi odamni joniga tegib ketibdi, shunda u bular ham gapni tushunar deptida ularga shunday depti:
— Boshqa domdagi tarakanlar sizlarni rosa yomonladi ular sizlar bilan urushamiz ham dedi.
Shunda tarakanlar huddi gap tushunganday. Bir saf bo‘lib chiqib ketishibdi. odam ham hursand bo‘lib shukur qutildim deb uyquga ketibdi. Ertalab uyqudan turib qarasa, uyga oldingi tarakanlar
ko‘payib qaytib kelibdi. Odam ham hayron bo‘lib ularga urushmaylami, desa:
Tarakanlardan biri chiqib:
— E, ular qo‘rqoq ekan biz ularni asrlikga olib keldik, debdi.
Shunda odamni jahli chiqib qani hammang yo‘qol deb baqiribdi.
Tarakanlar sekin chiqib keta boshlabdi. Ohirida bir tarakan hassaga tayanib har 2 qadamda odamga qarab chiqib ketayotsa.
Odamga qiziq tuyulib kulibdi. Shunda haligi tarakan oldindagilarga qarab:
— Hoy, qaytinglar hazillashibdi debdi