— Oq Lexus'lik shahzodani haligacha kutib yuribsanmi?
— Avvalam bor o‘zi yaxshi odam bo‘lsin, Lexus'ining rangi esa menga umuman qiziq emas.
Bir kuni maktabda til o‘qituvchilarining kengashi chaqirilibdi. Kengashda Lotin yozuvidagi alifbodan "k" yoki "q" harflarining birini olib tashlash masalasi qo‘yilibdi. Ko‘pchilik o‘qituvchilar "Q" harfini olib tashlash taklifi bilan chiqishibdi sabab yomon so‘zlar barchasi shu harfdan boshlanadi deb etishdi ular.
Metod birlashma rahbari hammani tinglab qaror qabul qilibdi, lekin chetda turgan 1 o‘qituvchi ularga qo‘shilmapti, nega unga qo‘shilmaysan deganda u:
— "Siqilib ketdim" so‘zini endi bir aytib ko‘ringlarchi debdi.
Bir oqsoqol mullani yoniga kelib:
— Qori aka men 1945 yili gunoh ish qilganman.
Mulla:
— Qani aytingchi!
Oqsoqol:
— Urush paytida bir amerikalikni nemislardan yashirib uyimda saqlaganman.
Mulla:
— Birodar bu gunoh emas, aksincha yaxshiku, birovni jonini saqlash
Oqsoqol:
— To‘g‘riku-ya lekin har kuni 100$ olardimda.
Mulla:
— Iye, shunaqa deng. Mayli-mayli baribir begunohni jonini saqlagansiz.
Oqsoqol xursand, mulla bilan xayrlashib ostonada to‘xtab mullaga:
— Qori aka nima deb o‘ylaysiz, urush tugaganini unga aytsamikan yoki yo‘qmi?
Bir odam bozordan jo‘ja xo‘roz olib kelibdi. Uyida qari xo‘rozi bor ekan. 2 si har kuni urisharkan. Kunlardan birida qari xo‘roz shunday debdi:
— Darvozagacha kim birinchi borib kelsa, o‘sha boshliq bo‘ladi.
Jo‘ja xo‘roz tez yugurib darvozani oldiga yetgan ekan, xo‘jayin uni otib tashlabdi va:
— Nuqul olib kelgan xo‘rozlarim ko‘chaga yuguradi-ya, - dermish.
Fil bilan sichqon turmush qurishibdi, Taqdir taqazosi bilan fil olamdan o‘tibdi, sichqonni qolgan umri filni ko‘mish bilan o‘tibdi.
Bir odam uzoq vaqt komada yotib, kasalxonada o‘ziga kelibdi.
Xotini:
— Xayriyat-ey, dadasi o‘zizga keldizmi, ahvoliz yaxshimi?
— Xotin men necha kun yotdim?
— Uch kecha-yu, uch kunduz yotdiz.
— Shuncha payt oldimdan ketmay yonimda o‘tirdingmi-a?
— Ha, dadasi boshqa qayerga ham boraman, sizi yonizda o‘tirmasam xotin bo‘lib nima qilib yuribman?!
— Hamma og‘ir damlarda yonimda bo‘lding, esingdami yaxshigina ishimdan bo‘shatishganda ham menga dalda berganding, meni dushmanlarim kaltaklab ketganda ham yonimda turding, biznesim bankrot bo‘lganda ham hech qayerga ketmading, sog‘ligim yomonlashganda ham uzoqlashmading, bilasanmi hozir men nima haqida o‘ylayabman?
— Nima haqida dadasi(mag‘rur yumshok ovozda)?
— Sen yonimda bo‘lsang, menga faqat baxtsizlik kelayabdi.
Bir kuni podsho Afandining o‘g‘lini huzuriga chaqirdi. Bolaning qaddi-qomati, qoshi-ko‘zi xuddi otasinikiga o‘xshar edi. Uning aqlini ham otasinikiga o‘xshash-o‘xshamasligini sinash uchun bolaga bir tilla bergan edi, u pulni sira olmadi.
— Nega tillani olmaysan?
— Onamdan qo‘rqaman, u begona odamdan pul olmagin degan.
— Yasha,— xursand bo‘ldi podsho,— men onang aytgan begona odam emas, hukmdoring bo‘laman, ola ber!
— Men podsho ekanligingizni bilaman, onam bunga baribir ishonmaydida.
— Nima uchun?—hayron bo‘ldi podsho.
— Agar podsho pul bersa, bir tilla emas, kuproq berar edi, deydi-da.
Afandi bozordan tog‘ora olib kelayotgan edi, yo‘lda birov duch kelib:
— Qani, taqsir, tog‘orani menga bering, ko‘tarishib ketay,— dedi-da, Afandining qo‘lidan tog‘orasini oldi.
Uyga yetdilar. Afandi odamgarchilik yuzasidan u kishini mehmon qilib jo‘natdi. Biroq bu kishi har kuni kelib, Afandi bilan so‘rashib:
— Xo‘sh, qalay, tog‘ora omonmi?—deb so‘raydigan bo‘lib qoldi.
Har gal kelganida, Afandi uni holi-qudrat mehmon qilib jo‘natardi. Bu holning uzluksiz davom etishidan Afandi juda zerikdi.
Kunlarning birida, u kishi yana kelib, eshik qoqqan edi, Afandi tog‘orani ko‘tarib chiqdi. U ham so‘rashib bo‘lgach:
— Ha, qalay, tog‘ora omonmi?—deb so‘ragan edi. Afandi tog‘orani yerga tashlab yubordi. U yerga tushib sindi.
— Ha, tog‘ora shu damgacha omon edi, hozir ko‘z oldingizda jon berdi,— deb Afandi uyga kirib ketdi.
Bir yigit sevgan qiziga:
— Agar qo‘limda nechta mandarin borligini topsangiz, ikkalasini ham sizga beraman, dermish.
Bir ayol dugonalari bilan yangi yilni bayram qilibdi va rosa shampanskiy ichib, uyiga mast holatda kech qaytibdi. Qarasa eri uxlayapti. U xotinini kech kelganini bilmabdi ham.
Xotin darhol noutbukini ochib o‘zini ishlatayotganga solibdi.
Eri shovqinda uyg‘onib xotinga:
— Nima bayramda ichib oldingmi?
Xotin:
— Yo‘q, dadasi ertaga juda muhim ishim bor shuni yozayapman!
Eri:
— Yolg‘on gapirma, alkash chemodonni yopib tezda uxla.