— Erni qidiryapman.
— O‘zingga umr yo‘ldoshni chatdan qidirib topmoqchimisan?
— O‘zimni erimni qidiryapman!
— Sizni tilla zanjiringizni o‘g‘irlab qochgan shaxsni taniy olasizmi?
Jabrlanuvchi:
— O‘g‘rining advokati himoya nutqidan keyin, meni o‘zi tilla zanjirim bor-yo‘qligiga ham shubhalanib qoldim, o‘rtoq sudya...!
— Yaxshimisiz qo‘shni? Ikki soatdan beri devorga bolg‘a bilan urayotgan sizmi?
— Ha! Uyimda remont boshlaganman.
— Siz bilan suratga tushib olsam maylimi?
— Nimaga?
— "Surbet va ablah odamning rasmi" degan yozuv bilan ijtimoiy tarmoqlarga tarqatish uchun.
— Avtobusda, kelyapman!
— Tezroq bo‘laqolgin...
— Yaxshi. Hozir, haydovchiga aytaman!
— Ana ko‘rdingizmi? Men rost gapiryapman, - debdi advokat sudyaga qarab.
Sudya:
— Gapingizni tugatdingizmi? Bu yerda sud ketyapti!!!
— Keyingi paytlarda kunduz kunlari dahshatli darajada bo‘shashadigan bo‘ldim. Nuqul uyqum kelaveradi. Tunda esa buni teskarisi. Rosmanasiga to‘laqonli, haqiqiy erkakning umrini kechirayotganday bo‘laman.
— Tunda nima ish qilasan o‘zi?
— Uxlayman.
— Qani anavi ablah?! Hozirgina shu yerda paltolarni olib kiyib ko‘rayotgan edi. Qochib ketdimi???
— Shu yerdaman! - dedim.
— Ha shu yerdamidingiz? Tanimay qolibman sizni, - dedi sotuvchi.
Darhol egnimda turgan paltoni sotib oldim. Men tanib bo‘lmas darajada o‘zgarib ketibman demak!!!