Bir kuni yalmog‘iz poyezd yo‘lida ketayotgan ekan. Poyezd «signal» chalibdi. Shunda yalmog‘iz:
— Aqli "normalniy" qizlar bolalar hushtak chalsa qaramaydi - deb, «dalshe» ketibdi.
Bugun ilonlar ko‘rgazmasiga borgandim. Birinchi o‘rin medalini olib keldim.
Podsho Afandiga buyurdi:
— Mana bu otga minib, egardan tushmasdan hokimni aytib keling! Afandi otga minib, hokimning uyiga bordi, devordan qarasa, hokim mehmonlari bilan palov yeb o‘tiribdi. Afandi darhol otdan tushdi-yu, egarni otdan oldi, egarni minganicha hokimning hovlisiga kirdi. Hokim buni ko‘rib: Bu qanaqasi?—deb so‘radi.
— Podshoning amri shu,— dedi Afandi.
Afandi egardan tushmasdan turib, palovdan to‘yib yegach podshoning amrini hokimga aytdi. Hokim Afandidan koyidi:
— Shu gapingizni avval aytsangiz bo‘lmasmidi, bu aqlni sizga kim o‘rgatdi?
Afandi javob berdi:
— Osh o‘rgatdi, begim, osh!
Er uyiga xursand kelib qichqiribdi:
— Xotin, narsalaringni yig‘ishtir, men bir million dollar yutib oldim!
Xotini ham xursand bo‘lib shoshib qolibdi:
— Qayerga boramiz? Yozgi kiyimlarimni olaymi yoki qishkilarinimi?
— Hamma narsalaringni yig‘ishtir, - dedim senga. Yig‘ishtir va ko‘zimdan yo‘qol.
Bir odam kechki ziyofatdan mast bo‘lib kelib uxlab qolibdi. Ertalab derazasi taqqillarmish. O‘rnidan turib mastlikda deraza deb ko‘zguni oldiga borib:
— Senga nima bor? Bor yo‘qol alkash, - dermish.
Afandi bilan Vali bir boynikiga ziyofatga borgan ekan. Ziyofat chog‘ida Afandi ko‘z qiri bilan Vali tomon qarasa, Vali sekin tilla qoshiqni kostyumining ichki cho‘ntagiga solayotgan ekan.
Afandi biroz fursat o‘tkazib, o‘rtoqlar "men fokus ko‘rsatmoqchiman", deb hammani o‘ziga qaratib, davom etibdi:
"Hozir mana bu qoshiqni shundoq cho‘ntagimga solib, Valini cho‘ntagidan chiqarib beraman", - degan ekan.
Qiz onasi bilan doktorga boribdi. Doktor qizga:
— Yechining, tekshiramiz, - desa
Qiz:
— Men emas, oyim kasal, - desa
Doktor:
— Qani opajon og‘zingizni ochib: "A-A-A" - dengchi dermish.
Erkak do‘stiga maqtandi.
— Men, juda mehmondo‘stman.
— Buni qanday tushunsa bo‘ladi?
— Masalan, uyga mehmon kelsa, choyni piyolaning tepasidagi chizig‘igacha to‘ldirib qo‘yaman.
— Nega?
— Shakarni kamroq solishsin, - deyman-da!
Avtobus liq to‘la. Odamlarni orasidan bir ayolning ovozi eshitildi:
— Voy yigitcha, nima qilyapsiz?
Jimlik. Birozdan so‘ng yana o‘sha ovoz:
— Nima qilyapsiz yigitcha?
Jimlik. qiziquvchan ovoz eshitildi orqadan:
— Ayt endi! Nima qilyapsan?
Er komandirovkaga ketib baxtsiz hodisaga uchrabdi va ko‘zidan ajralibdi. Doktorlar ko‘z topolmay, buqaning ko‘zini qo‘yib berishibdi.
Uyiga kelib, qon to‘lgan ko‘zi bilan xotiniga qarasa, xotini oyoqlari qaltirab:
— Unaqa qaramang, hammasini o‘zim aytib beraman, - dermish.