Bir savdogar shahardan mol olib, boshqa shaharga eltib, sotib yurardi. Kunlarning birida mollarini sotib bo‘ldi-da, pulini etik qo‘njiga tiqib, o‘z shahriga jo‘nadi. Bundan o‘g‘rilar xabardor bo‘lib, uning payiga tushdilar. Savdogar poyezdga chiquvdi, ular ham ketidan chiqishdi. Kech kirgach, savdogar beparvo uxlab yotaverdi.
O‘g‘rilar sekin u yotgan joyga keldilar-da, «Pul qaysi oyog‘ida ekan? O‘ngidami, chapidami?» deb, ikkilanib, tavakkaliga bir oyog‘ini o‘tkir bolta bilan chopib, opqochib ketdilar. Birdan vagonning ichi to‘s-to‘polon bo‘lib ketdi. Yo‘lovchilar savdogarning holiga achinardilar. U bo‘lsa hadeb «xudoga shukur, xudoga shukur» derdi.
— Iye, nimaga shukur qilyapsiz? Axir bir oyog‘ingiz...
— E qiziq ekansizlar-ku! Pullik oyog‘im omon qolibdi-da! Shunga shukur qilyapman...
Internet shu shaklda ommalashib borsa, bir necha yildan keyin qabr toshlarida: "1930 yil: online - 2025 yil: offline", - degan yozuvlar bo‘lishi mumkin.
— Qo‘shni kecha asalaringiz meni chaqib oldi.
— Qani qaysi biri ko‘rsating, o‘zim tazirini berib qo‘yaman.
Ikki do‘st Amerikada sayr qilib yurishsa, bitta bino yonayotganmish. Tepada qavvatlarda yosh-yosh bolalar xelp-xelp deb baqirayotganmish.
Do‘stlardan biri men tepaga chiqib "chuvakchalarni" tashiyman, sen ilib tur, deb tepaga chiqib ketibdi.
— Tashab, tashab qarasa negr bolalar qolibdi bittasini tashasa, pastdagisi:
— Ey, kuyganlarini tashama dermish.
Bir GAI xodimi kimmi to‘xtatsa, xa ota, kelin ota, dokumentlar ota, ota, der ekan. Bir kishi qiziqib so‘rabdi:
— Nimaga siz kottami kichkinami ota ota divurasiz disa
— GAI chunki bulani to‘xtatish uchun shundo palkamni ko‘tarsam bula darrov onamdan so‘kadi dermish....
Afandi bozor aylanib yurib, mevafurushlar rastasiga kirib qoldi, qarasa: o‘rik qoqi, turli-tuman mayizlar, pista, bodom, nok, uzum va boshqa mevalar uyulib yotibdi-yu, sotuvchilari qimirlamay o‘tirishibdi. Afandi hassasining uchini bir boqqolning ko‘zi oldiga olib bordi. Bundan cho‘chigan boqqol:
— E badbaxt, qanaqa odamsan, ko‘zimga tiqib olasan-ku,— dedi.
Afandi hamma eshitadigan qilib dedi:
— Axir, ko‘zlaringiz bor ekan-ku, nega bu mevalardan yemay o‘tiribsiz?
Bir kuni Afandi osh qilmoqchi bo‘libdi, qarasa muzlatgichda go‘sht qolmagan ekan. Jahli chiqqan Afandi shartta qo‘liga pichoqni olib, shimini yechibdi-da... Boshqa shimini, kiyib qassobxonaga ketibdi.
Afandidan so‘radilar:
— Osmonda qancha yulduz borligini balki siz bilarsiz?
— Ochig‘ini aytsam, men ham shuni bilishni istayman. Anchadan beri sanamoqchi bo‘lib yuribmanu, lekin imkoni bo‘lmayapti.
— Nega imkoni bo‘lmaydi?
— Yulduzlarni yerdan turib sanab bo‘lmaydi, osmonga chiqish kerak. Lekin bunga kunduzi vaqtim yo‘q. Kechasi bo‘lsa, osmonga chiqib qorong‘ida adashib ketishdan qo‘rqaman.
Afandi shustriy qizga uylanibdi, oradan uch oy o‘tgandan keyin xotini o‘g‘il tug‘ibdi, Afandi boshini qashlab xotinidan so‘rabdi
— Xotin ayollar odatda 9 oyda tug‘adi sen esa uch oyda tug‘dinga desa, xotini dermish:
— Voy adasi Manga uylanganizga qancha bo‘ldi?
Afandi:
— uch oy.
Sizga erga tekkanimgachi?
Afandi
— uch oy.
To‘yimiz bo‘lganigachi?
Afandi
— uch oy.
Uchovini qo‘shsa qancha bo‘ladi?
Afandi
— 9 oy!!! Shuni xisoblamabman xotin dermish.
Restoran direktori ofitsiantga dedi:
— Mijozlar bilan hech qachon tortishmang, ular hamisha haq bo‘lishadi.
— Tushunarli, ammo u mijoz sizni ...tentak deb aytdi—da!