O‘g‘rilar sekin u yotgan joyga keldilar-da, «Pul qaysi oyog‘ida ekan? O‘ngidami, chapidami?» deb, ikkilanib, tavakkaliga bir oyog‘ini o‘tkir bolta bilan chopib, opqochib ketdilar. Birdan vagonning ichi to‘s-to‘polon bo‘lib ketdi. Yo‘lovchilar savdogarning holiga achinardilar. U bo‘lsa hadeb «xudoga shukur, xudoga shukur» derdi.
— Iye, nimaga shukur qilyapsiz? Axir bir oyog‘ingiz...
— E qiziq ekansizlar-ku! Pullik oyog‘im omon qolibdi-da! Shunga shukur qilyapman...
— Qani qaysi biri ko‘rsating, o‘zim tazirini berib qo‘yaman.
Do‘stlardan biri men tepaga chiqib "chuvakchalarni" tashiyman, sen ilib tur, deb tepaga chiqib ketibdi.
— Tashab, tashab qarasa negr bolalar qolibdi bittasini tashasa, pastdagisi:
— Ey, kuyganlarini tashama dermish.
— Nimaga siz kottami kichkinami ota ota divurasiz disa
— GAI chunki bulani to‘xtatish uchun shundo palkamni ko‘tarsam bula darrov onamdan so‘kadi dermish....
— E badbaxt, qanaqa odamsan, ko‘zimga tiqib olasan-ku,— dedi.
Afandi hamma eshitadigan qilib dedi:
— Axir, ko‘zlaringiz bor ekan-ku, nega bu mevalardan yemay o‘tiribsiz?
— Osmonda qancha yulduz borligini balki siz bilarsiz?
— Ochig‘ini aytsam, men ham shuni bilishni istayman. Anchadan beri sanamoqchi bo‘lib yuribmanu, lekin imkoni bo‘lmayapti.
— Nega imkoni bo‘lmaydi?
— Yulduzlarni yerdan turib sanab bo‘lmaydi, osmonga chiqish kerak. Lekin bunga kunduzi vaqtim yo‘q. Kechasi bo‘lsa, osmonga chiqib qorong‘ida adashib ketishdan qo‘rqaman.
— Xotin ayollar odatda 9 oyda tug‘adi sen esa uch oyda tug‘dinga desa, xotini dermish:
— Voy adasi Manga uylanganizga qancha bo‘ldi?
Afandi:
— uch oy.
Sizga erga tekkanimgachi?
Afandi
— uch oy.
To‘yimiz bo‘lganigachi?
Afandi
— uch oy.
Uchovini qo‘shsa qancha bo‘ladi?
Afandi
— 9 oy!!! Shuni xisoblamabman xotin dermish.
— Mijozlar bilan hech qachon tortishmang, ular hamisha haq bo‘lishadi.
— Tushunarli, ammo u mijoz sizni ...tentak deb aytdi—da!