Bolalar haqida latifalar

Ona bo‘yiga yetgan qizini chaqirib:
— Qizim mana yaqinda turmushga chiqasan, kel er-xotin orasidagi aloqalarni so‘zlashib olaylik, - debdi.
Qiz onasiga qarab:
— Nimalar haqida bilmoqchisiz? - debdi.
Ota-onalar majlisida maktab direktori:
— Hurmatli ota-onalar! Sizlardan iltimos, qizlaringizni “O‘qishga kira olmasang, erga berib yuboraman” deb qo‘rqitmanglar! Bilgan savollariga ham noto‘g‘ri javob berishmoqda.
O‘g‘li otasidan so‘rabdi:
— Ada siz oilamizda kimsiz?
— Men - Prezidentman.
— Oyim-chi?
— Oying - davlat.
— Buvimlachi?
— Buving - prokuratura.
— Ukam bilan men-chi?
— Sizlar - xalqsizlar.
Ota komandirovkaga ketibdi. 1 haftadan so‘ng o‘g‘il otasiga SMS yozibdi:
"Ada tez keling! Davlatga boshqa prezident keldi. Prokuratura uxlab yotibdi. Xalq havotirda.
Bola "Telegram"da o‘tirib kun kechirganini sezmay qolibdi. Bir payt eshik taqillabdi.
Bola:
— Eshik ochiq.
Bir pasdan keyin, eshik yana taqillabdi.
Bola:
— Eshik ochiq, kiravering dedim-ku, — desa.
Adasi eshikni ochib:
— Tur-eee, padaringa la’nat hojatxonaga kirganinga besh soat bo‘ldi, chiqsang kiramanmi?!
— Otangdan senga biror nima meros qolganmi?
— Ha, faqat aql qolgan xolos.
— Essiz darrov yo‘qotib qo‘yibsanda.
Bir ayol to‘rt yoshli o‘g‘li bilan dam olishga boribdi. U yerdan qaytgach, eriga maqtana boshlabdi:
— Rossa mazza qilib dam oldim. Bilasizmi adasi, u yerda "Mehnat qahramoni" bilan tanishib qoldim, - deb tursa, o‘g‘li:
— Qanaqa qahramon? Qo‘rqoq amaki ekan-ku! Bir o‘zi qo‘rqib, bizni xonamizda yotdi ada...
O‘qituvchi:
— Valijon, Vatan bu nima?
Vali:
— Vatan - bu o‘rmonlar, dalalar, bog‘lar....
O‘qituvchi:
— Yo‘q sen adashding! Vatan - bu sening onang. Qani endi, Anvarjon, sen ayt-chi, Vatan nima ekan?
Anvar:
— Vatan Valining onasi ekan.
O‘qituvchi:
— Yo‘q, sen ham adashding! Vatan sening ham onang. Tushundingmi?
Anvar:
— Ha, tushundim.
O‘qituvchi:
— Nimani tushunding?
Anvar:
— Men Vali bilan aka-uka ekanligimni tushundim.
Ikkita yigit Amerikada sayyohat qilib yurishsa, maktabda yong‘in bo‘layotgan ekan.
— Kel, biz ham yordam beraylik! Sen bolalarni derazadan tashla, men ilib olaman, - debdi sherigiga.
Do‘sti birin-ketin bolalarni tashlay boshlabdi. Pastda turgan yigit hamma bolalarni ilib olaveribdi-yu, negrni bolasini ushlamabdi.
— Nega ushlab qolmading, - desa, pastda turgan yigit:
— Sen kuyganlarini tashlama-da!, - dermish.
Ona uyga kelsa, o‘g‘lining kundaligi burchakda tik turgan ekan. Hayron bo‘lib so‘rabdi:
— O‘g‘lim, nega kundaliging u yerda turibdi?
O‘g‘li:
— Bugun u “2” baho oldi. Shunga jazolayapman, - dermish.
— Adasi, ancha sovuq tushib qoldi. Bolalarni kiyintirish kerak! Qachon bozorga olib borasiz?
— Kecha hisoblab ko‘rdim. Bolalarni issiq o‘lkalarga uch oyga yuborsak arzonroq tusharkan, xotin...