Bolalar haqida latifalar
Bolalar:
— Bu maymunmi?
O‘qituvchi:
— Yo‘q, bu kassir!
— Kundaligingni ichiga manavi pullarni solib, adangga uzatsang, seni urishmaydilar!
O‘g‘li:
— Dada, buni qanday o‘ldiramiz, - debdi.
Shunda otasi:
— Shuniyam o‘ylab turibsanmi? Suvga cho‘ktir, o‘zi o‘ladi, - debdi.
— Adajon, nega bu odamlar yuzlarini bo‘yab olishgan?
— Ular jang qilishmoqchi, - debdi otasi.
Kechqurun oshxonadan yugurib chiqqan o‘g‘li adasiga:
— Adajon, oyim jang qilmoqchilar... – dermish.
— Oyijon, meni sizga kim bergan?
Onasi:
— Seni laylak tashlab ketgan! – debdi.
Birdan eshik qo‘ng‘irog‘i chalinibdi. Bola borib teshikdan qarab oyisiga:
— Oyi laylak ishdan keldi. Bozor qilib kelibdilar, - dermish.
O‘qituvchi:
— Ho‘sh, sen o‘zingni ahmoq, landovur, dangasa dyeb o‘ylaysanmi? – desa, bola:
— Yo‘q ustoz! Bir o‘zingiz turganingizga hijolat bo‘ldim. Sizga dalda berish uchun turdim! – dermish.
— Hozir imtihon topshirasizlar.
— Ustoz, kalkulyatordan foydalansak bo‘ladimi?
— Bo‘ladi.
— Mendeleyev jadvalidan-chi?
— Bemalol. Yozinglar, mavzu “Ikkinchi jahon urushi”.
— Buvajon, tishlaringiz bormi?
Buvasi:
— Voy, menda tish qolibdimi?! – debdi.
Bolakay xursand bo‘lib:
— Unda mana bu kulchamni ushlab turing. Men ko‘chada biroz o‘ynab kelaman, - degan ekan.
— Bogʻcha opa, oʻrtogʻimga ayting, “Viz-z-z” etib u yoqdan bu yoqqa yuguravermasin... – debdi bolakay.
Bogʻcha opasi:
— Axir u mashina-mashina oʻynayapti-ku! Nima, senga uni “Viz-z-z” degani yoqmayaptimi? – desa, bolakay:
— Yoʻq, gazi yoqmayapti, - dermish.
— O‘g‘lim, yangiliklarni o‘qishni bas qil! Kompyuterni o‘chirgin-da, dars qilishni boshla!
— Oyijon, axir men tarix fanidan “Rim imperiyasini qulashi” mavzusini o‘qiyapman-ku!