Doʻstlar haqida latifalar
Og‘aynilardan biri sherigiga:
— Qochdik Rahim, qorovul keldi, - desa, sherigi:
— Ha ahmoq! Familiyamni ham ayt endi nodon!!! – dermish.
— Bilmayman, menda u a’zo yo‘q! Men erkakman!
— Bo‘lmaydi-da... "Aql" nima qilsin senda...
— Voy... Bu nima ahvol!? Yuzingga nima qildi?
— Yaxshi ko‘rgan qizimni deb urushib ketdim.
— Kim bilan? Qizning boshqa sevgan yigiti bor ekanmi?
— Yo‘g‘-ye. Xotinim bilan...!
— Salom
— Nima qilyapsan?
— Press kachat qilyapman
— Nima u?
— Sog‘liq uchun, figura uchun foydali.
— Ssыlkasini ber, men ham kachat qilaman.
— Nima bo‘ldi? - deb so‘rasa,
— Xotinim! - debdi.
— Xotining onasiniki ketgan deb o‘ylagandim?!
— Men ham shunaqa deb o‘ylagandim...
— Xo‘sh, nechi kilo yo‘qotding?
— Nechi kilo emas, nechta do‘stingni yo‘qotding deb so‘ragin...
— Kutolmayman. Birga oshim bor.
— Suyanma, iflos! – desa, narigi sherigi:
— Kimni iflos deyapmas?! – debdi.
— Mashinam iflos, yuvilmagan, - degan ekan o‘rtog‘i.
Bir payt Afandi qarasa, Ali dasturxondagi kumush qoshiqni cho‘ntagiga solayotganmish. Topqir Afandi shunday debdi:
— Qaranglar, hozir men qoshig‘imni cho‘ntagimga solaman. Bir zumda qoshig‘im Alining cho‘ntagida paydo bo‘lib qoladi. Mana...
U shunday deb Alini cho‘ntagidan o‘g‘irlangan qoshiqni olib qo‘ygan ekan.
— Ertaga sen xotirangni batamom yo‘qotasan, - debdi.
Do‘stlardan biri ikkinchisiga qarab:
— 1000 so‘m qarz berib tursang-chi, - dermish